Otrzewna (łac. peritoneum) to błona surowicza wyścielająca jamę brzuszną oraz jamę miednicy, występująca w ciele każdego człowieka. Omawiając jej przebieg można wyróżnić narządy leżące zaotrzewnowo oraz te leżące wewnątrzotrzewnowo. Zapalenie otrzewnej może wiązać się z poważnymi problemami zdrowotnymi, niemal zawsze towarzyszy temu ból.
Spis treści
Otrzewna – anatomia
Otrzewna to największa błona surowicza w ciele człowieka. Pod względem budowy i wyglądu przypominać może worek, którego część wyściela od wewnątrz ściany jamy brzusznej i miednicy, zaś pozostała część pokrywa znajdujące się tam narządy wewnętrzne. Są to kolejno:
- otrzewna ścienna (łac. peritoneum parietale);
- otrzewna trzewna (łac. peritoneum viscerale).
Przestrzeń pomiędzy otrzewną ścienną a otrzewną trzewną nazywa się jamą otrzewnową, w praktyce jednak stanowi ona przestrzeń potencjalną, ponieważ narządy wewnętrzne dość ściśle przylegają do siebie oraz do ścian jamy brzusznej i jamy miednicy. W jamie otrzewnowej mogą znajdować się niewielkie ilości płynu surowiczego, dzięki któremu m.in. zachowuje ona ruchomość (odpowiedni ślizg) oraz który zwilża znajdujące się w jej wnętrzu organy. Nadmierną ilość płynu otrzewnowego zaobserwować można w wielu problemach zdrowotnych, np. przy puchlinie brzusznej.
W przypadku mężczyzn otrzewna jest hermetycznie zamkniętym workiem, jednak u kobiet łączy się ze światem zewnętrznym ujściem brzusznym jajowodów oraz ze światłem narządów płciowych. Przejście otrzewnej ściennej w otrzewną trzewną zwie się krezką. Biegnie ona od grzbietowej ściany tułowia do cewy jelitowej w postaci krezki grzbietowej, a następnie przekształca się w krezkę brzuszną.
Narządy wewnątrzotrzewnowe
Narządy wewnątrzotrzewnowe to takie, które są w pełni objęte otrzewną. Są to:
- żołądek;
- wątroba;
- śledziona;
- opuszka dwunastnicy;
- jelito czcze;
- jelito kręte;
- wyrostek robaczkowy;
- jelito ślepe;
- okrężnica poprzeczna i okrężnica esowata;
- jajniki;
- jajowody;
- macica;
- jądra.
Mają one swoją krezkę, na której są zawieszone w jamie brzusznej lub jamie miednicy, zachowując mniejszy bądź większy stopień ruchomości.
Narządy zewnątrzotrzewnowe
O narządach zewnątrzotrzewnowych mówimy wówczas, gdy otrzewna obejmuje jedynie część ich powierzchni – nawet jeśli jest ona spora, jednak niecałkowita. Są to:
- nerki;
- moczowody;
- pęcherz moczowy;
- gruczoły nadnerczowe;
- dwunastnica (poza jej opuszką);
- okrężnica wstępująca i zstępująca;
- odbytnica;
- trzustka.
Takie narządy wewnętrzne nie posiadają krezki, są więc nieruchome lub bardzo mało ruchome.
Otrzewna – unerwienie
Otrzewna jest strukturą anatomiczną o dobrym unerwieniu, dlatego wszelkie jej uszkodzenia i stany zapalne z reguły są przez pacjenta wyczuwane. Za unerwienie otrzewnej odpowiadają dolne nerwy międzyżebrowe, nerw biodrowo-podbrzuszny oraz nerw biodrowo-pachwinowy, pochodzący ze splotu lędźwiowego.
Otrzewna – unaczynienie
Za unaczynienie otrzewnej odpowiadają gałęzie tętnic zaopatrujących ściany brzucha i miednicy.
Kolagen bioalgi to aż 97% hydrolizowanego kolagenu o wysokiej biodostępności. Opatentowana formuła przyczynia się do łagodzenia objawów istniejących już chorób stawów, a dodatkowo uzupełnia niedobory kolagenu w organizmie. Wpływa też na stan skóry …
Zobacz tutaj ...
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
Zostaw komentarz