Aktualizacja: 26 czerwca 2023
Pestycydy to grupa związków chemicznych pochodzenia naturalnego bądź syntetycznego. Wykorzystuje się je w przemyśle rolniczym, sadownictwie i ogrodnictwie do zwalczania szkodników oraz ochrony roślin przed różnymi chorobami. Choć wciąż mają szerokie zastosowanie, niestety większość z nich wykazuje szkodliwe działanie dla zdrowia człowieka oraz dla ekosystemu.
Pestycydy organiczne i nieorganiczne
Pestycydy organiczne są związkami zawierającymi szkielet węglowy i mogą być naturalnymi składnikami występującymi w przyrodzie (np. niektóre metabolity wtórne) lub substancjami otrzymywanymi na drodze syntezy organicznej z różnych substratów organicznych. Z kolei pestycydy nieorganiczne pochodzenia naturalnego lub powstałe na drodze reakcji chemicznych stanowią związki: antymonu, fluoru, miedzi, boru, rtęci, selenu, talu, cynku, fosforu oraz siarki. Ze względu na obecność pierwiastka metalicznego można jeszcze wyróżnić grupę pestycydów metaloorganicznych.
Do czego służą pestycydy?
Podstawową rolą pestycydów jest ochrona roślin – zarówno przed chorobami, jak i przed szkodnikami (gryzonie, owady), które mogłyby wpłynąć na zmniejszenie plonów. To jednak nie jedyna ich rola. W zależności od rodzaju środków chemicznych mogą one również regulować wzrost roślin (przyśpieszać go) oraz nie dopuszczać do wzrostu chwastów w miejscu upraw.
Założeniem idealnym jest pełna wybiórczość działania, czyli niszczące toksyczne dla niepożądanych form, natomiast nieszkodliwe dla człowieka i pożytecznych zwierząt, owadów i roślin. W praktyce okazało się to jednak nieosiągalne. Badania doświadczalne wykazały szkodliwy wpływ pestycydów na większość organizmów żywych, w tym także ludzi.
Szkodliwość pestycydów
Udowodniono, że stosowanie pestycydów jest niekorzystne dla zdrowia ludzi, ponieważ ich pozostałości odkładają się w częściach roślin. Nie można się och pozbyć nawet podczas obróbki termicznej czy dokładnym umyciu warzyw. Pestycydy ulegają biokumulacji. W praktyce oznacza to, że organizmy stanowiące kolejne ogniwa łańcucha pokarmowego gromadzą w swoich tkankach wzrastające ilości związków chloroorganicznych. Udowodniono, że większość chemicznych, sztucznych pestycydów:
- upośledza gospodarkę hormonalną;
- zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów;
- przyczynia się do przedwczesnych porodów oraz nieprawidłowego rozwoju płodu;
- blokuje kanały jonowe, a więc zakłóca przesyłanie sygnałów między komórkami;
- przyczynia się do męskiej bezpłodności;
- zaburza pracę układu nerwowego człowieka.
Mowa w szczególności o pestycydach wysokiego stopnia toksyczności:
- aldryna;
- dieldryna;
- endryna;
- chlordan;
- DDT;
- heptachlor;
- mirex;
- toksafen;
- heksachlorobenzen.
W zależności od rodzaju składników aktywnych oraz substancji dodatkowych i docelowych agrofagów pestycydy wykazują różne sposoby działania: zakłócają syntezę aminokwasów i białek, degradują układ nerwowy, wpływają na podział komórek, produkcję energii, oddychanie, regulację wzrostu lub rozwoju, fotosyntezę, prowadzą do uszkodzenia DNA oraz zaburzają integralność błony komórkowej; często kumulują się w różnych organach, prowadząc do stanów patogenicznych o nie do końca zbadanych skutkach długoterminowych. Większość pestycydów jest wysoce szkodliwa dla środowiska naturalnego. Słabo ulegają degradacji, co skutkuje długotrwałym zanieczyszczeniem ekosystemu.
Zobacz również: Warzywa które nie wchłaniają pestycydów.
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Dobosz B., Jaskólecki H., Pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego, Problemy Ekologii, 4/2007.
- Kowalska G., Kowalski R., Pestycydy – zakres i ryzyko stosowania, korzyści i zagrożenia. Praca przeglądowa, Annales Horticulturae, 2/2019.
- Grotowska M., Janda K., Jakubczyk K., Wpływ pestycydów na zdrowie człowieka, Pomeranian Journal of Life Sciences, 2/2018.
Zostaw komentarz