Halucynacje (nazywane również omamami) to zaburzenia percepcyjne (zaburzenia procesów zmysłowych). Pojawiają się bez obecności żadnego bodźca zewnętrznego, a także nie stanowią jego zakrzywionego obrazu. Osoby, które mają do czynienia z halucynacją są pewni, że ich spostrzeżenia są w pełni realne.
Halucynacje to stan, którego w żaden sposób nie można lekceważyć. Mogą pojawiać się u osób całkowicie zdrowych np. w wyniku szybkiego przebudzenia lub przebywania w silnym stresie. Omamy mogą być również przyczyną chorób somatycznych.
Spis treści
Co może powodować halucynacje?
Do głównych przyczyn halucynacji zaliczają się choroby oraz zaburzenia ze strony psychiki jak np. schizofrenia czy choroba afektywna dwubiegunowa. Omamy występują również jako objaw poważnych zaburzeń neurologicznych, do których należy nowotwór ośrodkowego układu nerwowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, choroba Parkinsona czy choroba Alzheimera.
Ponadto halucynacje może wywołać napad silnej migreny, wysoka gorączka czy hipoglikemia w przypadku cukrzyków (niski poziom cukru we krwi).
Halucynacje mogą być również efektem chorób tarczycy, niewydolności nerek lub wątroby, a także wynikać z przyjmowania związków psychoaktywnych (narkotyków, alkoholu).
Inne przyczyny halucynacji:
- zespół Charlesa Bonneta;
- padaczka;
- delirium tremens;
- deprywacja sensoryczna.
Rodzaje halucynacji
- Wzrokowe – to zaburzenia wzrokowe, w których jesteśmy przekonani o widzeniu różnych przedmiotów, zwierząt, ludzi, a także rzeczy, które nie istnieją.
- Słuchowe – dotyczą zaburzeń zmysłu słuchu. Polegają na odbieraniu dźwięków w postaci trzasków, szumów, muzyki.
- Smakowe – objawiają się wyczuwaniem nieprzyjemnego smaku bez posiadania żadnego bodźca np. w formie jedzenia.
- Węchowe – czyli odczuwanie zwykle nieprzyjemnego zapachu tylko przez osobę chorą.
- Somatyczne – odczucia dotyku na zewnątrz lub wewnątrz ciała, które dzieli się na: powierzchniowe, trzewne i kinestetyczne.
- Negatywne – osoba chora lekceważy występowanie pewnych przedmiotów w bliskim otoczeniu, inne zaś dostrzega w sposób właściwy.
- Psychiczne – osoba chora uważa, że jego myśli pochodzą z zewnątrz.
- Psychosensoryczne – chory spostrzega zmianę rozmiarów danych okolic ciała, a nawet ich podwojenia.
- Proste – dotyczą tylko jednego narządu zmysłu.
- Złożone – dotyczą dwóch lub więcej zmysłów.
Halucynacje – leczenie
Halucynacje zaliczane są do objawów chorobowych, dlatego też nie leczy się ich jako osobnego zaburzenia percepcji, lecz chorobę, która je wywołała. Podstawą prawidłowego leczenia jest więc wykonanie dokładnej diagnostyki pacjenta, która powinna obejmować badanie mózgu (tomografia komputerowa – TK, rezonans magnetyczny, EEG) oraz badanie krwi oraz moczu z oznaczeniem poziomu hormonów. Po tych procedurach można przystąpić do właściwego leczenia, które w dużej mierze zależne jest od rodzaju zdiagnozowanego schorzenia.
Należy zaznaczyć, że jeśli halucynacje są mocno nasilone i powodują niebezpieczne zachowanie u osoby chorej, wówczas wykonuje się tzw. doraźną hospitalizację lub objawową farmakoterapię polegającą na podaniu środków uspokajających.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Zostaw komentarz