Kolendra

Aktualizacja: 24 marca 2023

Kolendra na pierwszy rzut oka przypomina natkę pietruszki. Jednak jej smak i zapach zdecydowanie wyróżnia się na tle innych roślin. Głównie kojarzona jest jako przyprawa kuchenna. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że oprócz tego posiada wiele właściwości leczniczych. Poznajmy powody, dla których warto jeść kolendrę.

Kolendra – charakterystyka

Kolendra należy do jednych z najstarszych przypraw świata. Z jej właściwości korzystali już Grecy oraz Rzymianie. Kolendra pochodzi z obszarów Morza Śródziemnego. Ciekawostką jest fakt, że wszystkie części tej rośliny nadają się do spożycia. Jednak najczęściej wykorzystuje się w kuchni jej nasiona oraz liście. Obecnie kolendra uprawiana jest głównie w krajach takich jak Chiny, Indie, Pakistan, Rosja oraz Argentyna. Rozmiar oraz jej kształt zależny jest od miejsca, w którym rośnie.

Jakie właściwości lecznicze wykazuje kolendra?

Kolendra jest źródłem wielu witamin takich jak witamina A, witaminy z grupy B, witamina C i witamina K. Bogata jest również w minerały m.in. wapń, żelazo, mangan oraz magnez. Ponadto roślina ta zawiera kwas foliowy, niacynę i beta karoten. Dzięki tak wielu składnikom odżywczym kolendra wykazuje szereg właściwości leczniczych.

W medycynie naturalnej wykorzystuje się ją jako składnik mieszanek ziołowych na niestrawność i problemy z układem trawienia. Mieszanki tego rodzaju działają rozluźniająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dzięki czemu poprawia się perystaltyka jelit oraz cały proces trawienny. Z kolei właściwości bakteriobójcze kolendry zwalczają liczne patogeny wywołujące zatrucia pokarmowe. Kolendra działa oczyszczająco na organizm. Jej liście wykazują zdolność wiązania toksycznych metali ciężkich. Roślina ta wspiera naturalne oczyszczanie organizmu i pozwala wyeliminować złogi rtęci, ołowiu i aluminium.

Regularne spożywanie kolendry pozwala obniżyć poziom cukru we krwi oraz poziom cholesterolu i wyrównać ciśnienie w naczyniach krwionośnych. Składniki odżywcze znajdujące się w składzie oddziałują na nas uspokajająco. Z tego też względu kolendrę zaleca się osobom z nerwicą wegetatywną czy z chorobami serca. Jej liście zwiększają apetyt, dlatego też wskazane jest jej spożywanie przez osoby chore na anoreksję.

Zastosowanie kolendry

Poniżej przedstawiamy najczęstsze zastosowanie tego ziela.

Kolendra kuchni

Kolendra znalazła zastosowanie jako cenna przyprawa. Wykorzystuje się ją głównie w kuchni azjatyckiej, meksykańskiej oraz chińskiej. Jej nasiona stosuje się często do przygotowywania dań na bazie ryb oraz innych mięs. Kolendrę można również wykorzystać jako dodatek do deserów np. ciast czy lodów naturalych.

Kolendra w kosmetyce

Choć nie sama kolendra, to olejek z kolendry znalazł zastosowanie w kosmetyce i pielęgnacji ciała. Wraz z innymi ziołami takimi jak szałwia lekarska, bergamotka czy nawet bez dodatków, stosowana jest do produkcji perfum. Kolendrę znaleźć można również w składzie mydeł, balsamów czy kremów wykorzystywanych do aromaterapii.

Olejek stosowany bezpośrednio na skórę działa keratolitycznie, usuwa martwe komórki naskórka. Ponadto wykazując właściwości przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, chroniąc skórę przed różnymi drobnoustrojami. Olejek z kolendry wykorzystywany jest także w preparatach do płukania jamy ustnej oraz gardła.

Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...

Bio olej z czarnuszki w płynie 100% naturalny
Tłoczony na zimno olej z czarnuszki egipskiej dzięki swoim właściwościom może pomóc w zwalczaniu wszelkiego rodzaju zmian skórnych. Chroni komórki organizmu przed wolnymi rodnikami co powoduje, że skóra wygląda młodziej ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Wasilewska G., Polskie zioła lecznicze i uzdrawiające, Wydawnictwo RM, Warszawa 2017.
2. Kozłowska M., Ziarno M., Kolendra – skład i zastosowanie, Postępy Fitoterapii, 2/2012.