Aktualizacja: 25 maja 2022
Anoreksja to choroba związana z zaburzeniem odżywiania. Jej skutkiem jest nagły spadek masy ciała, który może zagrażać nawet życiu. Leczenie tej choroby jest trudne i długotrwałe, a terapii wymaga zarówno psychika jak i ciało pacjenta. Co może być przyczyną anoreksji oraz jakie są sposoby jej leczenia? Podpowiadamy.
Anoreksja czyli tzw. światłowstręt psychiczny jest zaburzeniem odżywiania, które polega na świadomej i celowej utracie masy ciała. W grę wchodzi czynnik psychiczny, bowiem postrzegany obraz własnego ciała jest w znacznym stopniu zaburzony przez osobę chorą. Osoby zagrożone anoreksją bardzo często zapadają również na bulimię (dosłownie oznaczającą”byczy głód”), określaną również jako żarłoczność psychiczna. Charakteryzuje się utratą kontroli nad ilością spożywanych pokarmów oraz napadami objadania się.
Do najczęściej występujących zachowań anoreksji należy m.in.: stosowanie głodówek, stosowanie środków przeczyszczających, wykonywanie lewatywy, nadmierna aktywność fizyczna w celu jak największej redukcji masy ciała.
Spis treści
Anoreksja – jak można ją rozpoznać?
Najbardziej zauważalnym objawem anoreksji jest znaczne wychudzenie ciała. Osoby chore bardzo często skrywają ten problem pod szerokimi, ciemnymi ubraniami.
Jednak zanim będzie to widoczne osoba chora dość przesadnie zaczyna interesować się jedzeniem. A więc czyta książki kucharskie, skrupulatnie liczy kalorie, dokładnie planuje składniki posiłków, dużo mówi o jedzeniu oraz gotuje dania dla innych, ale ich nie spożywa.
Osoba, u której podejrzewa się anoreksję zwykle jada posiłki w samotności, a na uwagi dotyczące ilości spożywanych pokarmów, wybucha agresją. Staje się nerwowa i odsuwa się od innych. U kobiet, wraz z utratą kolejnych kilogramów, zanika także miesiączka.
Anoreksja – objawy
Anoreksja charakteryzuje się szybko postępującą utartą kilogramów, a co za tym idzie wyniszczeniem organizmu, które bardzo często pozostawia po sobie nieodwracalne zmiany. Nieleczona może prowadzić nawet do śmierci w około 10% przypadków. Oto kilka podstawowych zachowań, które zwiastują anoreksję:
- szybkie i znaczące chudnięcie;
- ciągłe narzekania na temat własnej masy ciała;
- nie przyznawanie się do uczucia głodu;
- częste wymioty;
- spędzanie czasu w samotności i jedzenie posiłków w odosobnieniu;
- obsesja na punkcie aktywności fizycznej;
- zatrzymanie się miesiączki;
- ciągłe przygnębienie.
Anoreksja – skutki
Anoreksja powoduje bardzo przykre skutki uboczne, które odczuwa organizm. Prowadzi do niedoborów pokarmowych, czego konsekwencją są postępujące zaburzenia czynności wszystkich narządów i układów. Na skutek nieustającego odchudzania, osoba chora traci niemalże całą tkankę tłuszczową, przez co staje się bardzo wrażliwa na wysokie i niskie temperatury. Ponadto ma zwolnione tętno, obniżone ciśnienie krwi, wolniejszą perystaltykę oraz zaparcia.
Ograniczona ilość składników odżywczych prowadzi do anemii (niedoboru czerwonych krwinek) oraz hipoglikemii (niskiego poziomu cukru). Dodatkowo anoreksja powoduje zahamowanie rozwoju płciowego (nie rozwijają się piersi). W wyniku odwodnienia występują trudności z koncentracją oraz zostają zaburzone funkcje nerek. Zbyt mała ilość potasu w organizmie może z kolei zaburzyć pracę serca.
Bardzo istotnym faktem jest również zanik miesiączki u kobiet. Jeśli zaburzenie to trwa dłużej niż pół roku, zbyt niski poziom estrogenów powoduje obniżenie gęstości kości, prowadząc do rozwoju osteoporozy, a także przyczynia się do nadmiernego owłosienia.
Niedożywienie organizmu przekłada się również na wyraźne obniżenie odporności organizmu. Sprawia to, że osoby chore na anoreksję mogą umrzeć nawet z powodu najlżejszych infekcji.
Anoreksja – leczenie
Leczenie anoreksji to etap długoterminowy. Od samego wykrycia tej choroby do momentu jej wyleczenia mija przeciętnie od 4 do 6 lat. Jednak nie każdy przypadek kończy się jej zwalczeniem. Powodzenie terapii zależy głównie od samego chorego i jego woli.
Celem terapii jest przede wszystkim przywrócenie odpowiednich i zdrowych nawyków żywieniowych, które zapewnią utrzymanie prawidłowej masy ciała. Jednym z etapów terapii jest również nauczenie chorego samoakceptacji oraz wzmocnienie poczucia własnej wartości.
W sytuacji kiedy stan zdrowia nie zagraża życiu chorego, leczenie może przebiegać w sposób ambulatoryjny. A więc zastosowanie psychoterapii oraz leczenia farmakologicznego, a także ustalenie odpowiednich wzorców żywieniowych i prowadzenia zdrowego trybu życia.
Niekiedy leczenie anoreksji wymaga hospitalizacji. Konieczne jest to wówczas, gdy wychudzenie organizmu prowadzi do odwodnienia. W tym przypadku może dojść do zaburzenia równowagi elektrolitowej, co z kolei przekłada się na rozwój innych powikłań.
Postęp oraz powodzenie leczenia zależne są w dużej mierze od nastawienia osoby chorej. Bardzo ważne jest jak najszybsze podjęcie terapii, ponieważ wtedy istnieje większa szansa na powrót do zdrowia.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Zostaw komentarz