Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

Aktualizacja: 4 października 2022

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to poważne schorzenie charakteryzujące się znacznym ograniczeniem przepływu powietrza w drogach oddechowych. Jest powiązana z upośledzoną odpowiedzią zapalną na szkodliwe pyły i gazy. To jedna z najczęstszych przyczyn przewlekłej chorobowości i umieralności na całym świecie. Chociaż POChP zajmuje płuca, to ma również istotne następstwa układowe.

POChP – przyczyny

Omawiana choroba rozwija się wskutek interakcji czynników środowiskowych i osobniczych. Zdecydowanie najistotniejszym czynnikiem ryzyka zachorowania na POChP jest palenie papierosów, odpowiedzialne za ponad 90% przypadków. Ogromna większość chorych podaje w wywiadach wieloletnie palenie tytoniu. POChP u osób nigdy niepalących stanowi mniej niż 10% przypadków, częściej są to kobiety.

Inne osobnicze czynniki ryzyka rozwoju POChP to:

• nieswoista nadreaktywność oskrzeli;
• niska masa urodzeniowa;
• powracające zakażenia układu oddechowego w dzieciństwie.

W POChP uszkodzenie płuc jest następstwem:

• przewlekłego zapalenia dróg oddechowych, miąższu płuc i naczyń płucnych, z udziałem głównie makrofagów i limfocytów T;
• proteolizy – w efekcie zachwiania równowagi między aktywnością proteinaz i antyproteinaz w miąższu płucnym;
• stresu oksydacyjnego.

Ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe w POChP jest wynikiem zwiększenia oporu (obturacji) w małych oskrzelach i oskrzelikach oraz wzrostu podatności płuc.

Objawy POChP

Objawy podmiotowe są nieswoiste i – w przeciwieństwie do astmy – zwykle wykazują niewielkie wahania nasilenia w ciągu dnia i z dnia na dzień. Pierwsze objawy POChP obejmują:

• przewlekły kaszel, który może pojawiać się każdego dnia lub co jakiś czas. Jeśli już wystąpi, towarzyszy choremu przez cały dzień – rzadko dotyczy wyłącznie godzin nocnych. Jest to tak zwany kaszel palacza;
• obniżenie tolerancji wysiłkowej;
• świszczący oddech;
• uczucie ucisku w klatce piersiowej (zawsze należy zróżnicować z dolegliwościami kardiologicznymi);
• przewlekłe odkrztuszanie plwociny, szczególnie tuż po przebudzeniu;
• duszność wysiłkowa – wraz z postępem choroby przekształca się w duszność spoczynkową.

Objawy przedmiotowe także są nieswoiste, a ich występowanie zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz od przewagi zapalenia oskrzeli lub rozedmy. Na wczesnym etapie choroby można nie zdiagnozować żadnych nieprawidłowości, szczególnie w czasie spokojnego oddychania. W zaawansowanej rozedmie stwierdza się:

• wdechowe ustawienie klatki piersiowej (tak zwane beczkowate);
• obniżenie ruchomości oddechowej przepony;
• ściszony szmer pęcherzykowy;
• wydłużony czas wydechu, zwłaszcza nasilonego.

Zmiany w oskrzelach mogą się objawiać świstami lub furczeniami, zwykle w okresie, kiedy już występuje duszność.

POChP – leczenie

Podstawą rozpoznania POChP jest stwierdzenie nieodwracalnej obturacji oskrzeli za pomocą badania spirometrycznego po podaniu krótkodziałającego środka rozkurczowego. Leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc zależy głównie od stopnia ciężkości choroby, jednak zawsze bezwzględnie obejmuje całkowite zaprzestanie palenia tytoniu – jest to jedyny sposób zahamowania postępu choroby. Leczenie obejmuje również tlenoterapię, farmakoterapię i rehabilitację oddechową. Konieczne jest także wyeliminowanie narażenia na czynniki nasilające objawy choroby, w tym jeśli to możliwe – unikanie stosowania leków takich, jak beta-blokery i leki uspokajające lub nasenne.

Bio Acerola C - 100% naturalna witamina C
Acerola od bioalgi to w pełni naturalny (organiczny) i bez żadnych dodatków produkt. Wytwarzany jest z owoców wiśni Acerola, na ściśle kontrolowanej, ekologicznej uprawie, z zachowaniem najwyższych standardów jakościowych.
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Kałucka S., Najnowsze wytyczne postępowania w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc na rok 2019/2020, Geriatria, 14/2020.
2. Jassem E., Chory na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) w opiece lekarza rodzinnego, Pneumonologia i Alergologia Polska, 82/2014.
3. Sawicka A., Marcinowska-Suchowierska E., Przewlekła obturacyjna choroba płuc w wieku podeszłym, Postępy Nauk Medycznych, 5/2011.
4. Wiszniewska M., Lipińska-Ojrzanowska A., Ziemba K., Walusiak-Skorupa J., Przewlekła obturacyjna choroba płuc – schorzenie związane z pracą zawodową, Medycyna Pracy, 2/2012.
5. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.