Oligospermia

Oligospermia to coraz częściej odnotowywane schorzenie mężczyzn polegające na zmniejszeniu liczby plemników w ejakulacie (inaczej: spermie). Stan ten znacznie utrudnia poczęcie potomstwa, ponieważ towarzyszy mu mniejsze ryzyko przeniknięcia plemnika do gotowej na to komórki jajowej. Diagnostyką i leczeniem oligospermii najczęściej zajmuje się androlog lub endokrynolog.

Co to jest oligospermia?

Oligospermia odnosi się w szczególności do stanu, w którym liczba plemników znajduje się poniżej dolnej granicy referencyjnej wynoszącej 15 milionów plemników w 1 ml ejakulatu. Wyróżnia się przy tym oligospermię:

• łagodną (od 10 do 15 milionów plemników w 1 ml);
• umiarkowaną (od 5 do 10 milionów plemników w 1 ml);
• ciężką (poniżej 5 milionów plemników w 1 ml).

Nie należy mylić oligospermii z azoospermią, która odnosi się do całkowitego braku plemników w spermie. Lekarze nie mogą wykazać ich obecności na podstawowych badaniach diagnostycznych.

Oligospermia – przyczyny

Ocena stanu zdrowia pacjentów z oligospermią może być skomplikowana ze względu na mnogość możliwych przyczyn tego stanu, a także ryzyko idiopatycznego obniżenia liczby plemników. Do przyczyn, które mogą wywoływać oligospermię, zalicza się przede wszystkim następujące:

• niedrożność przewodów wyprowadzających nasienie;
• nieprawidłowa produkcja plemników;
• choroby weneryczne;
• częste i przewlekłe przegrzewanie jąder;
• przyjmowanie niektórych leków (jako skutek uboczny);
• choroby genetyczne;
• wrodzone wady anatomiczne dotyczące męskich narządów płciowych, np. brak nasieniowodów;
• żylaki powrózka nasiennego;
• przerost pęcherzyków nasiennych;
• wnętrostwo;
• świnkowe zapalenie jąder (powikłanie infekcji wirusowej nazywanej świnką, która występuje najczęściej w dzieciństwie).

Zdarzają się również sytuacje, w których stan zdrowia pacjenta jest prawidłowy, podobnie jak jego budowa anatomiczna. A pomimo tego problem oligospermii jest aktualny i utrudnia poczęcie potomstwa. Wówczas mówi się o oligospermii idiopatycznej, czyli nieznanego pochodzenia.

Zobacz również: Bezpłodność u mężczyzn – jak sobie pomóc?

Oligospermia – objawy

Poza obniżeniem liczby plemników w ejakulacie i niemożnością poczęcia potomstwa oligospermia nie wiążę się z innymi niepokojącymi dolegliwościami. Często mężczyzna dowiaduje się o niej dopiero podczas prób zapłodnienia partnerki, gdy udaje się na badania diagnostyczne spermy. Oligospermii nie towarzyszą zaburzenia mikcji, pieczenie i świąd prącia, zaburzenia trawienia czy zaburzenia erekcji. Jeśli tego typu dolegliwości się pojawiają, wynikają one z przyczyny pierwotnej omawianego zaburzenia, a nie z samej jego obecności. Innymi słowy, pieczenie prącia przy jednoczesnej oligospermii może wskazywać na chorobę weneryczną, jednak pieczenie prącia nie jest konsekwencją oligospermii, lecz wspomnianej choroby wenerycznej.

Diagnostyka oligospermii

Diagnostyka oligospermii jest prosta i nieskomplikowana. Wystarczy oddać do specjalnego, sterylnego kubeczka porcję spermy, a następnie zbadać ją w laboratorium. Ocenia się nie tylko liczbę plemników, ale i ich ruchliwość, budowę czy żywotność. Dzięki temu można uzyskać jeszcze lepszy obraz stanu zdrowia mężczyzny. Przed oddaniem spermy do badania zaleca się wstrzemięźliwość seksualną przez około 3-5 dni, dzięki czemu będzie ona odpowiednio zagęszczona.

Zobacz również: Jak poprawić jakość nasienia?

Oligospermia – leczenie

Przy leczeniu oligospermii zawsze wdraża się leczenie przyczynowe, jeśli tylko jest to możliwe. Oznacza to, że przy chorobach wenerycznych stosuje się np. odpowiednio dobraną antybiotykoterapię, zaś przy niedrożności nasieniowodów – mikrochirurgiczną korekcję tych struktur. Metody terapeutyczne zawsze proponuje lekarz prowadzący. W wielu przypadkach rokowania są stosunkowo dobre.

Koenzym Q10 (100 mg) bioalgi
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
2. Słowikowska-Hilczer J., Andrologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2020.
3. Choy J., Amory J., iechirurgiczne leczenie oligozoospermii, J Clin Endocrinol Metab, 2020; 105(12): e4194-e4207.