Chlamydia

Chlamydia to rodzaj bakterii, wśród których największe znaczenie kliniczne ma gatunek Chlamydia trachomatis. Wywołuje częstą chorobę weneryczną (przenoszoną drogą płciową) o nazwie chlamydioza. Prowadzi ona do stanu zapalnego dróg moczowo-płciowych bez względu na płeć i przenosi się bardzo szybko na drugą osobę.

Chlamydia – charakterystyka

Rodzina Chlamydiaceae obejmuje 2 rodzajów drobnoustrojów – Chlamydia i Chlamydophila, z trzema gatunkami odpowiedzialnymi za zakażenia ludzi: Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci i Chlamydophila pneumoniae. Podobnie jak bakteryjne przetrwalniki, ciałka podstawowe chlamydii wykazują wysoką odporność na działanie niekorzystnych czynników środowiskowych. Chociaż bakterie te nie posiadają w swojej budowie sztywnej warstwy peptydoglikanu, tak charakterystycznej dla innych bakterii, ich centralnie zlokalizowany, gęsty rdzeń otacza błona cytoplazmatyczna i podwójna błona zewnętrzna. Ścianę komórki tworzą natomiast lipopolisacharydy. Chlamydie to atypowe bakterie wewnątrzkomórkowe.

Bakterie z rodzaju Chlamydia, po przedostaniu się do organizmu człowieka, przyczepiają się do komórek gospodarza, po czym wnikają do nich i intensywnie się mnożą, aby następnie rozprzestrzenić się drogą krwionośną.

Chlamydia trachomatis

Chlamydia trachomatis może zakażać tylko określone komórki w organizmie człowieka, na których znajdują się receptory dla tych bakterii. Mają więc ograniczony zakres działania. Są to głównie komórki tworzące nieurzęsiony nabłonek: kolumnowy, sześcienny i przejściowy, zlokalizowany na śluzówce cewki moczowej, szyjki macicy, jajowodów, odbytnicy, układu oddechowego i spojówek. Objawy kliniczne zakażeń chlamydialnych wiążą się z bezpośrednią destrukcją komórek gospodarza podczas cyklu reprodukcyjnego bakterii oraz procesem zapalnym. Objawy chlamydiozy to głównie:

• upławy z pochwy o ropno-śluzowej konsystencji i nieprzyjemnym zapachu;
• świąd i pieczenie okolic intymnych u obu płci;
• ból w okolicach podbrzusza;
• pieczenie podczas mikcji;
• ból w trakcie stosunku seksualnego;
• plamienia i krwawienia między kolejnymi menstruacjami;
• nawracające owrzodzenie skóry okolic intymnych;
• niewielka, czerwona wysypka na genitaliach (nie zawsze).

Powikłaniem zakażenia bakterią Chlamydia trachomatis u mężczyzn może być zapalenie najądrzy, któremu towarzyszą: ostry ból w okolicy zajętego najądrza uniemożliwiający chodzenie, gorączka, dreszcze oraz ogólne złe samopoczucie. W obrębie worka mosznowego stwierdza się ponadto obrzęk, bolesność, zaczerwienienie i zwiększenie ciepłoty skóry. Konsekwencją jest niepłodność. U kobiet powikłaniem może być zapalenie szyjki macicy, trzonu macicy oraz jajowodów, przy czym w przebiegu zapalenia szyjki macicy może rozwinąć się również zapalenie gruczołu przedsionkowego większego. Dochodzi wówczas do powstania ropni i zamknięcia przewodu wyprowadzającego.

Chlamydia psittaci

To wewnątrzkomórkowy gatunek bakterii przenoszony głównie przez ptaki. Wywołuje endemiczną chlamydiozę ptasią lub chorobę oddechową u człowieka. Potencjalnymi żywicielami są głównie dzikie ptaki i drób udomowiony, ale również bydło, świnie, owce i konie. Do zakażenia człowieka dochodzi najczęściej podczas spożycia mięsa chorego zwierzęcia lub przy bezpośrednim kontakcie z jego wydzielinami. Pojawiają się wówczas objawy grypopodobne, a najpoważniejszą konsekwencją choroby jest zagrażające życiu zapalenie płuc.

Zakażenie chlamydiami

W leczeniu zakażeń bakteriami z rodziny chlamydia skuteczne są odpowiednio dobrane antybiotyki. Pierwszym wyborem są zawsze makrolidy lub tetracyklina. Ze względu na długi cykl rozwojowy chlamydii w terapii infekcji stosuje się odpowiednio długą antybiotykoterapię. Leczenie zakażeń niepowikłanych trwa zatem nie krócej niż 7 dni, zaś powikłanych – przynajmniej 14 dni. Jeśli chodzi o chlamydiozę przenoszoną drogą płciową, leczenie powinno obejmować również partnera osoby chorej. Przy wcześnie zastosowanym choroby wywołane Chlamydią można skutecznie wyleczyć bez większych powikłań na zdrowiu.

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Niemiec T., Brązert J., Drews K., Karowicz A., Kotarski J., Pawlaczyk M., Szaflik K., Tomaszewski J., Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące zakażeń Chlamydia trachomatis w położnictwie i ginekologii, Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego 2006-2011.
2. Choroszy-Król I., Bober T., Frej-Mądrzak M., Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego 2006–2011, Family Medicine & Primary Care Review 2013; 15, 3: 447-449.
3. Mroczkowski T., Choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2022.