Skopolamina jest organicznym związkiem chemicznym zaliczanym do grona alkaloidów tropanowych. Pozyskuje się ją głównie z liści bielunia dziędzierzawy. Znajduje szerokie zastosowanie w medycynie jako substancja silnie oddziałująca na ośrodkowy układ nerwowy.
Spis treści
Skopolamina – charakterystyka
Skopolamina to pochodna hioscyjaminy o wzorze sumarycznym C17H21NO4 i masie molowej 303,35 g/mol. Dawniej różnego rodzaju alkaloidy tropanowe, w tym także skopolaminę, wykorzystywano w celach medycznych oraz do przyrządzania halucynogennych wywarów i wysoce skutecznych trucizn. Rośliny zawierające skopolaminę używali południowoamerykańscy Indianie przez setki lat w trakcie mistycznych rytuałów, m.in. ceremonii inicjacyjnych młodych mężczyzn. Skopolamina jest związkiem chemicznym bardzo szybko absorbowanym w układzie pokarmowym, może ulegać również wchłanianiu przez skórę oraz błony śluzowe jamy ustnej. W medycynie używana jest w postaci bromowodorku.
Skopolamina – działanie
Skopolamina silnie oddziałuje na układ nerwowy człowieka:
- wywołuje dezorientację i otępienie;
- nadmiernie pobudza lub wręcz przeciwnie – powoduje senność;
- rozszerza źrenice;
- zaburza zdolność prawidłowego widzenia;
- wywołuje zawroty głowy.
Jej działanie na ludzki organizm jest jednak znacznie szersze. Obserwuje się dodatkowo:
- zahamowanie wydzielania potu przez gruczoły potowe;
- wzrost ciśnienia tętniczego;
- przyspieszenie akcji serca;
- zwiększenie liczby oddechów;
- suchość w ustach.
Skopolamina działa jak silny narkotyk (w zależności od dawki), a jej wpływ na organizm wynosi od 8 nawet do 24 godzin. U osób znajdujących się pod wpływem skopolaminy zauważyć można m.in. poirytowanie, lękliwość, rozbawienie czy euforię. Mogą pojawić się zaburzenia percepcji otoczenia, poczucia czasu, orientacji. Zaburzeniu ulega właściwa ocena sytuacji.
Skopolamina w medycynie
Skopolamina bywa używana jako lek ze względu na swoją aktywność jako antagonista ośrodkowych i obwodowych receptorów muskarynowych mięśni gładkich oraz mięśnia sercowego. Wskazaniami do jej stosowania są m.in. skurcze mięśni gładkich oraz wymioty, a dokładniej:
- kolka jelitowa;
- zaparcia kurczowe;
- bóle brzucha;
- wrzody żołądka i dwunastnicy;
- stany zapalne układu pokarmowego i dróg żółciowych;
- zespół jelita drażliwego;
- skurcze przełyku lub żołądka.
Jednocześnie jednak, ze względu na znaczny wpływ na układ nerwowy, coraz częściej odchodzi się od jej stosowania na rzecz nowocześniejszych, bezpieczniejszych leków, ewentualnie stosuje się takie formy chemiczne omawianego związku, które nie przekraczają bariery krew – mózg (np. butylobromku).
Skopolamina – przeciwwskazania
Istnieje wiele przeciwwskazań do przyjmowania skopolaminy, a najistotniejszymi są:
- jaskra z zamkniętym kątem przesączania;
- przerost prostaty u mężczyzn;
- niedrożność przewodu pokarmowego;
- zaparcia atoniczne;
- zwężenie szyi pęcherza moczowego;
- zaburzenia rytmu serca;
- niedrożność jelit o charakterze porażennym.
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów po zażyciu tego leku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Spirulina w tabletkach (100% naturalna)Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku (100% naturalna)Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Motyka M., Marcinkowski J., Nowe metody odurzania się. Cz. IX. Skopolamina – nienowy lek wkomponowywany w nowe preparaty stosowane w celach przestępczych: „oddech diabła”, Problemy Higieny i Epidemiologii, 96/2015.
- Herman Z., Kostowski W., Farmakologia – podstawy farmakoterapii, tom 1 i 2, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
Zostaw komentarz