Plamki Bitota to rzadko spotykany objaw okulistyczny, manifestujący się owalnymi bądź trójkątnymi plamkami w obrębie spojówek. Stanowią one konsekwencję niedoboru witaminy A i występują głównie u dzieci, choć mogą rozwinąć się także u pacjenta dorosłego.
Spis treści
Plamki Bitota – przyczyny
Plamy Bitota rzadko występują u dobrze odżywionej populacji. Zamiast tego są zwyczajowo obserwowane w obszarach, w których dieta jest ograniczona, np. w krajach niskorozwiniętych. W Polsce obserwuje się je głównie u osób stosujących mało urozmaiconą dietę, ubogą w witaminę A. Plamki te są bowiem głównie konsekwencją niedoboru witaminy A. Tworzą się jako nagromadzenie białawych resztek keratyny, czemu towarzyszy wysychanie spojówki.
Plamki Bitota – charakterystyka
Plamki Bitota zostały zidentyfikowane i opisane ponad 100 lat temu przez francuskiego lekarza Bitota, od jego nazwiska wzięła się nazwa problemu. Jest to obustronna zmiana o piankowatym wyglądzie, zlokalizowana po stronie skroniowej przy rąbku rogówki, w obrębie spojówki oka. Ze względu na konsystencję, plamy te przybierają charakterystyczny, refrakcyjny srebrzystoszary odcień. Jeśli natomiast piankowa konsystencja nie jest wyraźna, mogą one być pozbawione połysku, w formie drobno prążkowanej płytki.
Objawy niedoboru witaminy A
Charakterystyczna grupa objawów niedoboru witaminy A wiąże się właśnie z narządem wzroku. Najbardziej rozpoznawalna jest tzw. ślepota zmierzchowa, czyli zaburzenia widzenia związane z procesem adaptacji oka (choć w ostatnim czasie udowodniono, że niedobór witaminy A jest jedynie czynnikiem ryzyka, a nie przyczyną). Inne konsekwencje niedoboru witaminy A to:
- zgrubienia spojówek;
- suchości rogówki i spojówki;
- zapalenia brzegów powiek;
- keratomalacja rogówki;
- utrata zdolności widzenia (w skrajnych przypadkach);
- pogorszenie kondycji włosów, skóry oraz paznokci, w tym szorstkość, suchość i nadmierne łuszczenie się naskórka;
- wydłużenie procesów gojenia się uszkodzeń tkankowych;
- obniżenie płodności u obu płci;
- nadmierna keratynizacja nabłonka błon śluzowych układu oddechowego i przewodu pokarmowego.
W przypadku dzieci niedobór witaminy A prowadzi do wystąpienia niedokrwistości, a nawet do zahamowania wzrostu.
Plamki Bitota – leczenie
Leczenie plamek Bitota polega głównie na suplementacji witaminy A, aby uzupełnić jej niedobory. Leki powinny być jednak zalecone przez lekarza, przy czym należy bezwzględnie stosować się do wskazanych dawek – spożywanie zbyt dużej ilości witaminy A może być toksyczne. Warto jednocześnie wzbogacić dietę o źródła witaminy A, m.in.:
Jako że jest to witamina rozpuszczalna w tłuszczach, najlepiej suplementować ją podczas posiłku lub (w przypadku źródeł pokarmowych) łączyć warzywa czy nabiał ze źródłami kwasów tłuszczowych. Diagnostyką plamek Bitota zajmuje się okulista – są one proste w rozpoznaniu.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Bonczar A., Mrukwa-Kominek E., Wpływ barwników plamki na proces widzenia, Klinika Oczna 2017, 119 (4).
- Zasada M., Adamczyk A., Witamina A. Budowa i mechanizm działania, Kosmetologia Estetyczna, 5/2018.
- Darby W., McGanity W., McLaren D., Paton D., Alemu A., Bitot’s Spots and Vitamin A Deficiency, Republika Zdrowia Publicznego 75(8):738-743.
Zostaw komentarz