Laktogen łożyskowy

Laktogen łożyskowy jest jednołańcuchowym polipeptydem o masie cząsteczkowej 21,6 kDa, pokrewnym chemicznie i biologicznie z hormonem wzrostu i prolaktyną. Produkuje go łożysko kobiety ciężarnej aż do porodu. Pełni istotną rolę we wzroście i rozwoju płodu, odpowiadając za dostarczanie do niego składników odżywczych.

Funkcje łożyska

Łożysko jest największym, a jednocześnie jedynie okresowo pojawiającym się w organizmie kobiety gruczołem wydzielania wewnętrznego. Produkuje i wydziela wiele substancji hormonalnie czynnych, m.in.:

• gonadotropina kosmówkowa (hCG);
• laktogen łożyskowy;
• relaksyna;
• testosteron;
• progesteron;
• estrogeny: estron (E1), estradiol (E2), estriol (E3).

Część z nich, szczególnie estrogeny i hCG, inicjuje stymulację gruczołu tarczowego kobiety. Udowodnione zostało, że łożysko reguluje nie tylko ilość, ale i skład różnych form transportowanych hormonów, aby zapewnić ich odpowiednie stężenie niezbędne do prawidłowego rozwoju osi podwzgórzowo-przysadkowo-tarczycowej, jak i całego płodu.

Łożysko to narząd tworzący się z kosmówki i błony śluzowej macicy w momencie zajścia w ciążę. To właśnie przez łożysko zarodek, a następie płód, otrzymuje krew, tlen i pokarm od matki, a oddaje dwutlenek węgla i zbędne produkty przemiany materii. Łożysko jest wydalane przez drogi rodne tuż po zakończeniu porodu.

Laktogen łożyskowy – charakterystyka

Jednym z najistotniejszych hormonów produkowanych wyłącznie przez łożysko jest laktogen łożyskowy, stąd jego nazwa. Aktualnie ma nową nazwę i brzmi ona somatomammotropina kosmówkowa (hCS). To hormon białkowy kluczowy do prawidłowego rozwoju ciąży. Składa się z 190 aminokwasów połączonych ze sobą dwoma mostkami disiarczkowymi, a swoją budową nieco przypomina hormon wzrostu lub prolaktynę. Kodują go geny na chromosomie 17q22-24, a tymi genami są CSH1 i CSH2. Defekty w genie CSH1 prowadzą do niedoboru laktogenu łożyskowego oraz są przyczyną zespołu Silvera-Russella. To rzadki zespół wad wrodzonych, na obraz kliniczny którego składają się:

• niskorosłość;
• wrodzone wady serca
• spodziectwo;
• trójkątna twarz;
• hipotrofia wewnątrzmaciczna;
• hipoglikemia.

Pojawia się także opóźnienie umysłowe dziecka.

Po wydzieleniu laktogenu łożyskowego dociera on w największych ilościach do tkanek kobiety ciężarnej, do płodu zaś jedynie w ilościach śladowych. Wykazuje głównie aktywność laktogenną, w bardzo słabym stopniu zaś aktywność wzrostową.

Laktogen łożyskowy – funkcje

Główne funkcje laktogenu łożyskowego są następujące:

• działanie antagonistyczne w stosunku do insuliny, co powoduje zmniejszenie utylizacji glukozy w organizmie kobiety ciężarnej;
• zwiększenie lipolizy, czyli enzymatycznego procesu rozkładu hydrolitycznego trójglicerydów;
• obniżanie wydalania wapnia, potasu i azotu;
• pobudzanie procesów erytropoezy (co powoduje wzrost zapotrzebowania kobiety ciężarnej na żelazo).

Wszystkie te zjawiska powodują, że do organizmu rozwijającego się płodu mogą być dostarczane wszystkie niezbędne składniki odżywcze we właściwych ilościach.

Laktogenu łożyskowy – badanie

Wydzielanie laktogenu łożyskowego w trakcie trwania ciąży wzrasta wraz z masą łożyska, co czyni z tego hormonu dobry wskaźnik wydolności łożyskowej na późniejszych etapach ciąży. Jest on wykrywany w surowicy ciężarnej od 20.-40. dnia ciąży, po czym jego stężenie szybko wzrasta, osiągając maksimum w 34. tygodniu, a następnie utrzymuje się na stałym poziomie. Stężenie tego hormonu w surowicy stanowi odzwierciedlenie funkcji łożyska i dobrostanem płodu, dlatego tak ważne jest określenie jego poziomu. Poziom laktogenu łożyskowego we krwi ciężarnej osiąga szczyt przed porodem i wynosi zazwyczaj 5-7 mg/ml. Wartość ta jest przeważnie nieco wyższa w ciążach mnogich.

Omega 3 – czysty roślinny olej z Pachnotki zwyczajnej
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Milewicz T., Pulka M., Stochmal E., Pach D., Galicka-Latała D., Juszczyk L., Krzysiek J., Czynność endokrynna łożyska a oś podwzgórzowo-przysadkowo-tarczycowa u płodu, Przegląd Lekarski, 6/2011.
2. Bręborowicz G., Banaszewska B., Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.