Niedosłuch

Niedosłuch (łac. hypoacusis) to inaczej trudność w odbiorze dźwięków i upośledzenie słuchu, niebędące jednak całkowitą głuchotą. Przyczyny tego zjawiska mogą być różne. Od czynników genetycznych, poprzez urazy mechaniczne i choroby, aż do wad wrodzonych. Diagnostyką i leczeniem niedosłuchu zajmuje się lekarz otorynolaryngolog.

Rodzaje niedosłuchu

Niedosłuch, uwzględniając moment jego pojawienia się, może być:

• niedosłuch prelingwalny – powstający jeszcze przed rozwojem mowy (czyli przed ukończeniem 1. roku życia);
• niedosłuch perilingwalny – nabywany w okresie kształtowania się mowy (czyli między 2. a 7. rokiem życia);
• niedosłuch postlingwalny – powstaje po okresie rozwoju mowy (czyli powyżej 7. roku życia).

Ze względu na lokalizację uszkodzenia niedosłuch dzieli się na:

• przewodzeniowy, czyli dotyczący części przewodzeniowej ucha;
• odbiorczy (zmysłowo-nerwowy);
• mieszany, czyli przewodzeniowo-odbiorczy;
• ośrodkowe zaburzenia słyszenia (umownie dotyczą one uszkodzeń drogi słuchowej powyżej jąder ślimakowych w pniu mózgu).

Przyjmuje się, że prawidłowy próg słyszenia wynosi poniżej 20 dB HL. Po uwzględnieniu głębokości i zakresu ubytku słuchu dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz podział niedosłuchu przedstawia się następująco:

• lekkiego stopnia;
• średniego stopnia;
• znacznego stopnia;
• głębokiego stopnia.

Niedosłuch lekkiego stopnia to taki, w którym średni próg słyszenia dla wspomnianych częstotliwości zawiera się w granicach 25-40 dB HL.

Niedosłuch – przyczyny

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niemal 278 mln ludzi na całym świecie cierpi z powodu umiarkowanego do głębokiego niedosłuchu. Przyczyn tego zjawiska może być wiele, m.in.:

• wrodzony niedosłuch;
• urazy okołoporodowe;
• zakażenia wewnątrzmaciczne;
• choroby genetyczne;
• czop woskowinowy w przewodzie słuchowym zewnętrznym lub ciało obce;
• stany zapalne ucha zewnętrznego lub ucha środkowego;
• otoskleroza;
• choroby rozrostowe (nowotwory ucha zewnętrznego i ucha środkowego);
• pozapalne zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego;
• guzy nosowej części gardła;
• niedosłuch związany z wiekiem;
• stosowanie leków ototoksycznych (np. aminoglikozydy, diuretyki pętlowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne, chinina);
• infekcje wirusowe (np. świnka czy grypa) i zakażenia bakteryjne (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych);
• uraz akustyczny ostry lub przewlekły, a także uraz mechaniczny (np. złamanie kości skroniowej);
• choroby metaboliczne (np. cukrzyca);
• choroby neurologiczne (np. stwardnienie rozsiane);
• choroba Meniere’a.

Do najistotniejszych czynników ryzyka uszkodzenia słuchu podczas ciąży oraz w okresie okołoporodowym zalicza się: niską masę urodzeniową, niską punktację w skali Apgar, wcześniactwo, hiperbilirubinemię (żółtaczka), wylewy wewnątrzczaszkowe, stosowanie leków ototoksycznych, zakażenia wewnątrzmaciczne.

Niedosłuch czuciowo-nerwowy

Dość interesującym zjawiskiem jest nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy, definiowany jako rozwijające się gwałtownie na przestrzeni okresu do 72 godzin (3 dni) pogorszenie słuchu w jednym uchu lub rzadziej w obu uszach. Niemal w 90% przypadków jest chorobą idiopatyczną, której przyczyna pozostaje nieznana, mimo przeprowadzenia odpowiedniej diagnostyki. U jej podłoża mogą znajdować się zaburzenia naczyniowe, infekcje wirusowe, zaburzenia immunologiczne, zaburzenia metaboliczne lub przyczyny mogą być wieloczynnikowe. W około 10% przypadków przyczyny są znane. Są nimi: guz kąta mostowo-móżdżkowego, udar mózgu i guzy mózgu.

Objawy niedosłuchu

Niedosłuch określany jest jako różnego stopnia ubytek słuchu. Osoba dotknięta tym problemem może słyszeć niewyraźnie, zbyt cicho, jakby pod wodą. Może słyszeć tylko niektóre tony lub słowa w rozmowie. Ma również problemy z lokalizacją źródła dźwięku, a rozmowy telefoniczne stają się dla niej sporym wyzwaniem. Niedosłuch można wstępnie podejrzewać na podstawie zbyt głośnej mowy, zbyt głośnego nastawiania telewizora lub radia, a także częstego pytania się o wypowiedziane już słowa.

Należy podkreślić, że niedosłuch to nie tylko problem z porozumiewaniem się, rozumieniem mowy, poruszaniem się w świecie dźwięków. Niedobór słuchu, zwłaszcza we wczesnych okresach życia, może mieć negatywny wpływ na rozwój psychofizyczny.

Diagnostyka audiologiczna

Diagnostyka audiologiczna pozwala określić głębokość upośledzenia słuchu oraz jego typ i miejsce uszkodzenia. Istnieje wiele badań, którymi można się posłużyć, np. audiometria tonalna, słowna, impedancyjna, otoemisje akustyczne, słuchowe potencjały wywołane i wiele innych. Do najczęściej stosowanych metod psychofizycznych należą audiometria tonalna i słowna. Lekarz powinien także dokładnie obejrzeć kanał przewodu słuchowego.

Leczenie niedosłuchu

Metody leczenia niedosłuchu zależą głównie od jego rodzaju i przyczyny. Niekiedy możliwe jest wdrożenie działań przyczynowych (np. wyjęcie ciał obcych z przewodu słuchowego), innym razem działa się wyłącznie objawowo. Niedosłuch przewodzeniowy eliminuje się poprzez leczenie o charakterze zachowawczym lub operację. Niedosłuch odbiorczy w większości przypadków także wymaga leczenia zachowawczego, którym jest właściwy dobór aparatu słuchowego, implantu ślimakowego bądź implantu pniowego.

Spirulina w tabletkach (100% naturalna)
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...

Spirulina w proszku (100% naturalna)
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Śliwińska-Kowalska M., Narożny W., Sekula A., Pawlak-Osińska K., Morawski K., Kot J., Kantor I., Karaszewski B., Konopka W., Nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy – stanowisko Polskiego Towarzystwa Audiologicznego i Foniatrycznego dotyczące zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych, Otorynolaryngologia, 14/2015.
2. Wróbel M., Karlik M., Gawęcki W., Borucki Ł., Stieler O., Szyfter W., Leczenie niedosłuchu przy użyciu implantów BAHA i implantów hybrydowych, Postępy w Chirurgii Głowy i Szyi, 2/2011.