Cholera jest chorobą infekcyjną o wysokim stopniu zakaźności, szerzącą się poprzez spożycie skażonej wody lub pokarmu. Objawy dotyczą głównie przewodu pokarmowego, choć mogą pojawić się także te ogólnoustrojowe. Nieleczona prowadzi do śmierci nawet w ciągu kilku godzin. W Polsce ostatnia epidemia cholery miała miejsce w latach 1892-1894, choć pojedyncze przypadki są cały czas rejestrowane.
Spis treści
Cholera – przyczyny
Największą częstotliwość cholery odnotowuje się na terenie Azji i Afryki, głównie w nisko rozwiniętych miejscach. W Europie nie jest tak częsta, diagnozuje się sporadyczne przypadki. Przeważnie są to osoby, które podróżowały do szczególnie zagrożonych miejsc. Ostatni wybuch endemii odnotowano na Karaibach w latach 2010-2013. Choroba atakuje zarówno mężczyzn, jak i kobiety czy dzieci bez względu na wiek.
Bezpośrednią przyczyną infekcji jest zakażenie przecinkowcem cholery (Vibrio cholerae). Jest to gram-ujemna bakteria najlepiej rozwijająca się w wodach przybrzeżnych i ujściach rzek. Przenosi się drogą pokarmową, a więc przez spożycie zakażonej żywności lub wypicie skażonej bakteriami wody. Wyróżnia się blisko 200 grup serologicznych, jednak tylko O1 i O139 rzeczywiście wywołują omawianą chorobę. Po spożyciu skażonych produktów bakterie szybko kolonizują jelito cienkie, uwalniając w nim toksynę. Należy zaznaczyć, że człowiek jest jedynym gospodarzem cholery.
Cholera – objawy
Objawy cholery dotyczą głównie układu pokarmowego. Najbardziej charakterystycznym jest wodnista biegunka o konsystencji ryżu, niezwykle obfita. Może stanowić nawet kilkanaście litrów kału w ciągu doby, co z kolei prowadzi do znacznego odwodnienia organizmu i silnych zaburzeń gospodarki elektrolitowej. Towarzyszy temu ból brzucha o różnym nasileniu i ogólne złe samopoczucie. Inne częste objawy pojawiające się w przebiegu cholery to:
- obfite wymioty;
- suchość błon śluzowych jamy ustnej w związku z odwodnieniem;
- suchość skóry i utrata jej elastyczności;
- chrypka;
- zapadnięcie oczu i policzków;
- oddech Kussmaula;
- bóle mięśniowe o charakterze kurczowym.
Aż u 20% chorych w związku z postępującym odwodnieniem dochodzi do ostrej niewydolności nerek, które jest bezpośrednim zagrożeniem zdrowia i życia. Od momentu zakażenia okres inkubacji bakterii waha się od 12 godzin do 5 dni. Co ciekawe, część pacjentów pozostaje bezobjawowa lub rozwijają się u nich skąpe bądź umiarkowane objawy. W przebiegu cholery nie rozwija się natomiast gorączka. U dzieci dodatkowo pojawiają się drgawki, zaburzenia świadomości i utrata przytomności. Pacjenci w młodszym wieku przechodzą chorobę ciężej.
Cholera – diagnostyka
Bakterie można wyizolować z próbek kału pobranych na odpowiednie podłoże, a następnie poddać analizie w oparciu o testy biochemiczne z oceną serogrupy i serotypu. Dostępne są również testy immunologiczne, wykrywające toksyny cholery lub liposacharydy O1 i O139 w kale.
Cholera – leczenie
Najpoważniejszym problemem pacjentów z cholerą są wymioty i intensywna biegunka, co prowadzi do szybkiego odwodnienia. Dlatego postępowanie opiera się przede wszystkim na stałym nawadnianiu i uzupełnianiu strat elektrolitów roztworami izotonicznymi. Przeważnie podaje się je dożylnie, aby nie mogły zostać zwrócone w trakcie wymiotów. Po nawodnieniu pacjentowi podaje się posiłki wysokokaloryczne, aby uchronić go przed konsekwencjami skrajnego niedożywienia. W dalszej kolejności dąży się do wyeliminowania bakterii z organizmu odpowiednio dobraną antybiotykoterapią. Zastosowanie znajdują antybiotyki z grupy tetracyklin, fluorochinolonów i makrolidy.
W przypadku wdrożenia właściwego leczenia rokowania są dobre. Większość przypadków cholery można wyleczyć, a śmiertelność wynosi zaledwie 0,2%. Jednak przy braku podjęcia leczenia śmiertelność jest bardzo wysoka i może sięgać nawet 70%.
Szczepionka na cholerę
Osoby narażone na tę chorobę powinny skorzystać z możliwości szczepienia. Szczepionka inaktywowana zawiera zabite bakterie przecinkowca cholery oraz oczyszczoną podjednostkę toksyny cholerycznej. Jest podawana doustnie. Gwarantuje ochronę na poziomie 86% w przypadku cholery oraz na poziomie 73% w przypadku biegunki podróżnych.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Flisiak R., Choroby zakaźne i pasożytnicze, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2020.
- Zieliński A., Baumann-Popczyk A., Sadkowska-Todys M., Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka, Wydawnictwo Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2014.
Zostaw komentarz