Rektoskopia to badanie diagnostyczne mające na celu oglądnięcie kanału odbytnicy w odpowiednim oświetleniu. Ma ona długość około 15 cm, zatem endoskop wprowadzany jest tylko na tę głębokość. Ocena kanału odbytu nazywa się anoskopią. Dzięki tak szczegółowej diagnostyce można rozpoznać ewentualne patologie, zmiany na błonach śluzowych odbytnicy i narośla, a nawet je wyciąć czy pobrać próbki do badań histopatologicznych.
Spis treści
Na czym polega rektoskopia?
Rektoskopia odbywa się w znieczuleniu miejscowym, aby maksymalnie poprawić komfort pacjenta. Niekiedy podawany jest dodatkowo środek uspokajający, choć zwykle nie ma takiej konieczności. Pacjent powinien przyjąć pozycję kolankowo-łokciową z rozstawionymi kolanami, a gdy nie jest to możliwe – powinien ułożyć się na lewym boku. Rektoskopia rozpoczyna się od obejrzenia okolicy odbytu pacjenta i badania palcem przez odbyt. W dalszej kolejności lekarz wprowadza posmarowaną żelem znieczulającym końcówkę rektoskopu na głębokość około 5 cm bez kontroli wzrokowej wnętrza odbytnicy. Na końcu rektoskopu znajduje się źródło światła oraz niewielka kamerka, dzięki której można dokładnie obejrzeć dalsze odcinki odbytnicy.
Jeśli to konieczne, lekarz może wprowadzić przez odbyt cienkie urządzenie zakończone nożykiem lub kleszczykiem, którym pobierze biopsję. Jest to całkowicie bezbolesne. Całe badanie trwa 15-20 minut włącznie z ułożeniem i przygotowaniem pacjenta.
Rektoskopia – przygotowanie
Około 3 dni przed badaniem należy stosować lekką dietę, bez owoców, warzyw i ciemnego pieczywa. Dzień przed badaniem nie należy jeść kolacji, a wieczorem powinno się wykonać wlewkę doodbytniczą zapisaną przez lekarza. Są one dostępne w każdej aptece bez recepty. W dniu badania pacjent musi pozostać na czczo, a około 3 godziny przed rektoskopią powinien wykonać drugą wlewkę tego samego leku. Nie zaleca się przyjmowania doustnych leków przeczyszczających.
Rektoskopia – wskazania
Wskazania diagnostyczne do wykonania rektoskopii:
- podejrzenie polipów lub guzów;
- owrzodzenia odbytnicy;
- ból i ucisk w okolicy odbytu;
- bóle podbrzusza;
- zmiana kształtu stolca na cienki i ołówkowaty;
- zaparcia lub biegunki;
- wydzielina z odbytu;
- świąd odbytu;
- endometrioza u kobiet;
- problemy z wypróżnianiem się, np. nietrzymanie stolca i niekontrolowane oddawanie gazów;
- niedokrwistość z niedoboru żelaza o nieznanej etiologii.
Badanie służy ocenie stanu morfologicznego błony śluzowej badanego odcinka jelita grubego, czyli odbytnicy. Pozwala na pobranie materiału do badania histopatologicznego i badania bakteriologicznego. W trakcie rektoskopii możliwe jest usuwanie polipów, ciał obcych i hamowanie krwawienia. Wskazaniami terapeutycznymi są zatem: obecność ciał obcych w odbytnicy, zwężenie odbytnicy i jelita grubego, krwawienia z wad rozwojowych, owrzodzeń i guzów oraz polipy.
Rektoskopia – zalecenia po badaniu
Nie ma specjalnych zaleceń odnośnie postępowania po rektoskopii. To badanie bezpieczne i z reguły niezwiązane z żadnymi powikłaniami. Skrajnie rzadko może się zdarzyć przebicie ściany jelita, rzadko występuje niewielkie krwawienie, które ustępuje samoistnie. Badanie może być powtarzane wielokrotnie, także u seniorów czy kobiet w ciąży. Po jego wykonaniu pacjent może wrócić do codziennych obowiązków i aktywności.
Rektoskopia – przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do rektoskopii są przede wszystkim:
- choroba Leśniowskiego-Crohna;
- zaawansowana lub zagrożona ciąża;
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego w fazie ostrej;
- zaburzenia krzepnięcia krwi;
- ostra niewydolność oddechowa;
- niewydolność krążenia;
- zaostrzenie chorób zapalnych jelita grubego.
Decyzję o wykonaniu badania podejmuje lekarz. Przeważnie jest to specjalista proktologii.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Waye J., Endoskopia przewodu pokarmowego, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2018.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
Zostaw komentarz