Krwotok to inaczej masywna utrata krwi, której bezpośrednią przyczyną jest uszkodzenie ciągłości ścian naczyń krwionośnych. To zaś bywa konsekwencją urazu mechanicznego, a rzadziej zaś znacznym osłabieniem naczyń krwionośnych czy chorób przewlekłych. Szczególnie niebezpieczne są krwotoki wewnętrzne, ponieważ często nie zostają wykryte odpowiednio wcześnie, a stanowią bezpośrednie zagrożenie życia.
Przyczyny krwotoku
Podstawowy podział wyróżnia krwotoki zewnętrzne i krwotoki wewnętrzne. Krwotoki zewnętrzne są spowodowane uszkodzeniami mechanicznymi i ranami, np. wskutek kłucia nożem, odcięcia kończyny, czy innego urazu powodującego przerwanie ciągłości tętnic. Z kolei krwotoki wewnętrzne, niewidoczne gołym okiem, bywają konsekwencją urazów wewnętrznych, np. pęknięć ścian narządów wewnętrznych podczas upadku z wysokości czy wypadku komunikacyjnego, a także chorób takich jak hemofilia. Groźne dla człowieka krwotoki wewnętrzne mogą pojawiać się również w przebiegu następujących chorób:
- nowotwory;
- żylaki przełyku;
- udar krwotoczny mózgu;
- choroba wrzodowa dwunastnicy i/lub żołądka;
- gruźlica płuc.
Krwotoki bywają też powikłaniem rozległych operacji oraz są wynikiem pęknięcia tętniaków wewnątrz organizmu.
Objawy krwotoku
Krwotok zewnętrzny jest prosty w obserwacji – jeśli doszło do uszkodzenia tętnic (tzw. krwotok tętniczy), pojawia się szybki, impulsywny wyciek jasnoczerwonej krwi. Jej strumień pulsuje w rytmie uderzeń serca i wypływa z ciała bardzo szybko, dlatego już w krótkim czasie może doprowadzić do wykrwawienia się. Z kolei przy uszkodzeniu żył (tzw. krwotok żylny) obserwuje się spokojny, powolny wyciek ciemnoczerwonej lub bordowej krwi, bez charakterystycznego pulsowania. Innym rodzajem jest jeszcze krwotok włośniczkowy, który ma charakter punktowy i powierzchowny. Widać go na skórze lub błonach śluzowych.
Znacznie poważniejszym problemem jest krwotok wewnętrzny, który objawiać się może upośledzeniem czynności narządów wewnętrznych, a nawet śmiercią, jeśli nie zostanie rozpoznany odpowiednio wcześnie. Znaczna utrata krwi (zarówno przy krwotoku wewnętrznym, jak i zewnętrznym) objawia się osłabieniem, bladością skóry, nadmierną potliwością, omdleniami.
Krwotok – postępowanie
ATLS (Advanced Trauma Life Support) wyszczególniło 4 stopnie krwotoków, w zależności od ilości utraconej krwi. To z kolei przekłada się na podejmowane metody ratunkowe i lecznicze:
- I – utrata do 15% krwi krążącej, co nie wpływa znacząco na pogorszenie funkcji organizmu, zatem nie wymaga przetaczania krwi. Wystarczy zahamować krwotok i pozwolić pacjentowi odpocząć. W tym czasie podaje mu się elektrolity i nawadnia. W powrocie sił może pomóc nieco gorzka czekolada;
- II – utrata od 15 do 30% krwi krążącej, w związku z czym obserwuje się już tachykardię oraz niewielką różnicę między wartościami ciśnienia skurczowego i rozkurczowego krwi. Spada temperatura ciała i pojawia bladość powłok skórnych. Utraconą krew uzupełnia się krystaloidami, czyli wodnymi roztworami soli mineralnych stanowiących źródło jonów nieorganicznych i soli słabych kwasów organicznych oraz drobnocząsteczkowych węglowodanów;
- III – utrata od 30 do 40% krwi krążącej. Należy uzupełnić utraconą krew krystaloidami oraz koloidami, a także przetoczyć krew i preparaty krwiopochodne zgodne z grupą krwi pacjenta;
- IV – utrata krwi krążącej powyżej 40%. To stan zagrożenia życia, zatem jeśli krwotok nie zostanie szybko zatamowany, a krew uzupełniona, w krótkim czasie dojdzie do zgonu.
Leczenie krwotoków zewnętrznych w stopniu III i IV oraz każdych krwotoków wewnętrznych powinno odbyć się jak najszybciej, najlepiej w warunkach szpitalnych.
Wstrząs krwotoczny
Wstrząs krwotoczny wywołany jest znaczną utratą krwi, a jego charakterystyczne objawy to: duszności, silne bóle głowy, omdlenia, zawroty głowy oraz utrata przytomności. Jest to stan zagrożenia życia – w przypadku dorosłego człowieka pojawia się on już po utracie około 1,5-2 l krwi. Tylko szybka pomoc może zapewnić szansę na przeżycie. Wstrząs krwotoczny stanowi podstawowy rodzaj wstrząsu hipowolemicznego.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Karwacka M., Siemiński M., Nyka W., Krwotok śródmózgowy, Forum Medycyny Rodzinnej, 1/2008.
- Flake F., Runggaldier K., Ratownictwo medyczne, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
Zostaw komentarz