Deficyt neurologiczny

Deficyt neurologiczny to inaczej zaburzenia neurologiczne przejawiające się upośledzeniem czynności ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego. Można je zaobserwować w przebiegu rozmaitych chorób neurologicznych, najczęściej udaru mózgu. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się lekarz neurolog.

Deficyt neurologiczny – przykłady

Deficytem neurologicznym nazywamy upośledzenie czynności układu nerwowego, zarówno obwodowego, jak i ośrodkowego, wskutek działania czynników patologicznych i uszkadzających. Przykładami deficytów neurologicznych są więc m.in.:

• niedowłady kończyn – jako najczęstszy objaw udaru mózgu, dotyczący aż 80% pacjentów. Może mieć charakter obwodowy, ośrodkowy, połowiczy;
• parestezje – niewłaściwe odczuwanie bodźców wskutek uszkodzenia nerwów obwodowych. Pojawiają się mrowienie, pieczenie, kłucie, palenie skóry;
• utrata siły mięśniowej wskutek spadku przewodnictwa nerwowego;
• zaburzenia mowy – np. utrata zdolności logicznego wypowiadania się lub wymawiania samogłosek;
• drżenia mięśniowe – mimowolne, rytmiczne, naprzemienne lub oscylacyjne skurcze mięśni, co objawia się np. drżeniem rąk lub tikami.

Deficyty neurologiczne mogą być różne. Występują sporadycznie, okresowo lub stale, w zależności od przyczyny.

Deficyt neurologiczny – przyczyny

Pojawienie się deficytu neurologicznego może mieć rozmaite podłoże. Najczęściej przyczyną są choroby i schorzenia neurologiczne, takie jak np. udar mózgu, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, padaczka czy stwardnienie rozsiane. Przyczyną deficytów neurologicznych może być też uraz rdzenia kręgowego, wówczas nierzadko dochodzi do całkowitego paraliżu kończyn. Inne możliwe przyczyny deficytów neurologicznych:

• ucisk nerwu mechaniczny, np. przez zbyt ciasny opatrunek gipsowy;
• znacznego stopnia niedobory witaminowe i mineralne;
• ucisk nerwu o podłożu chorobowym, np. w przebiegu zespołu cieśni nadgarstka;
• mononeuropatie i polineuropatie;
• półpasiec;
• cukrzyca;
• krwotoki i wylewy do mózgu;
• złamania kości i zwichnięcia stawów, w przebiegu których dochodzi do urazu okolicznych nerwów;
• przepukliny kręgosłupa;
• kręgozmyk;
• choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa.

Deficyty neurologiczne spowodowane neurotoksycznym działaniem środka kontrastowego są znacznie rzadszym powikłaniem. Neurotoksyczność kontrastu dotyczy zazwyczaj płatów potylicznych i klinicznie ma postać przemijających korowych zaburzeń widzenia. Bardzo rzadko obserwowano przemijające zespoły piramidowe, których przyczyną było toksyczne działanie środka kontrastowego. Deficyty neurologiczne bywają też niepożądanym skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych leków.

Deficyt neurologiczny – diagnostyka

Deficyty neurologiczne diagnozuje się na różne sposoby. Podstawą są testy neurologiczne, czyli np. ocena zaburzeń czucia powierzchownego za pomocą szpilki, kostki lodu, pióra, a także ocena zaburzeń czucia głębokiego. Sprawdza się także równowagę i koordynację prostymi testami, polegającymi np. na staniu na jednej nodze czy dotknięciu palcem wskazującym końcówki nosa. Ważne, aby wykonywane testy badały umiejętność przekraczania dłonią linii środkowej ciała. Na koniec należy sprawdzić siłę mięśniową i motorykę małą.

Dalszym krokiem oceny deficytów neurologicznych są badania obrazowe. Mają one na celu głównie ustalenie przyczyny deficytów neurologicznych, choć w rzeczywistości mogą wiele powiedzieć o stanie zdrowia pacjenta. Zastosowanie znajdują m.in. rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa mózgu i rdzenia kręgowego, elektroneurografia (ENG) czy elektromiografia (EMG).

Leczenie deficytów neurologicznych

Leczenie deficytów neurologicznych powinno być przyczynowe, dlatego konieczne jest znalezienie choroby podstawowej. W niektórych przypadkach możliwe jest całkowite wyeliminowanie ubytków neurologicznych. Ma to miejsce np. przy znacznych niedoborach pokarmowych, gdzie leczenie odbywa się na podstawie suplementacji, modyfikacji diety i wlewów dożylnych, a także przy uciskach nerwów, gdy wystarczy je odbarczyć, zdejmując opatrunek uciskający, stosując liczne metody fizjoterapeutyczne lub wykonując prosty zabieg chirurgiczny.

U sporego odsetka pacjentów nie ma możliwości eliminacji deficytów neurologicznych, wówczas podejmuje się działania objawowe. Obejmują one rehabilitację ruchową, fizykoterapię, farmakoterapię. Celem leczenia jest zapobieganie pogłębianiu się ubytków oraz utrzymywanie jak najlepszej sprawności chorego.

Omega 3 – czysty roślinny olej z Pachnotki zwyczajnej
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Wilczewska R., Kułakowska A., Korneluk-Sadzyńska A., Borowik H., Drozdowski W., Przemijający deficyt neurologiczny spowodowany neurotoksycznym działaniem środka kontrastowego użytego do zabiegu koronarografii, Aktualności Neurologiczne, 10/2010.
2. Członkowska A., Udary mózgu – możliwości wczesnej interwencji, Polski Przegląd Neurologiczny, 6/2010.
3. Stępień A., Neurologia, Wydawnictwo Medical Tribune Polska, Warszawa 2022.