Kąpiele słoneczne to zabieg profilaktyczny i leczniczy, z którego powinni korzystać wszyscy ludzie bez przeciwwskazań zdrowotnych. Polega na świadomej ekspozycji ciała na promieniowanie słoneczne, czego efektem jest m.in. poprawa samopoczucia, produkcja witaminy D oraz wzmacnianie odporności.
Spis treści
Kąpiele słoneczne – na czym polegają?
Kąpiele słoneczne polegają na świadomej, kontrolowanej ekspozycji ciała na promieniowanie słoneczne. To zabieg z zakresu helioterapii. Rekomenduje się, aby codzienna ekspozycja na słońce odbywała się przez 10-15 minut bez zastosowania żadnych zabezpieczeń w postaci kremów z filtrem UV, przy odsłonięciu około 20% powierzchni ciała (np. twarz, całe nogi i kończyny górne). Dłuższe przebywanie na słońcu wymaga już zastosowania zabezpieczeń w postaci kremów SPF 50+, czapki z daszkiem lub kapelusza, a także okularów przeciwsłonecznych. Optymalny czas kąpieli słonecznych to ranek (do godziny 11:00) oraz popołudnie (od godziny 15:00).
Kąpiele słoneczne – czy są bezpieczne?
Promieniowanie słoneczne jest niezbędne do życia nie tylko roślinom, ale również ludziom i zwierzętom. Wywiera korzystny wpływ na nastrój, aktywność, samopoczucie, wydzielanie niektórych hormonów, rytm snu i czuwania, a także produkcję witaminy D3 w skórze. W szczególności witamina D3 korzystnie oddziałuje na wszystkie układy organizmu, a jej niedobory są realnym, poważnym zagrożeniem każdego współczesnego człowieka. Już dawno zauważono, że osoby unikające słońca częściej skarżą się na takie schorzenia, jak osteoporoza, depresja, bezsenność oraz bóle mięśniowe i bóle stawów.
W nadmiarze promieniowanie słoneczne może jednak wykazywać działanie niepożądane. Powszechnie znanymi skutkami jego szkodliwego wpływu na organizm są m.in.:
- poparzenia słoneczne;
- nowotwory skóry;
- przedwczesne starzenie się skóry (fotostarzenie);
- osłabienie odporności organizmu (fotoimmunosupresja).
Dlatego w kąpielach słonecznych tak ważne jest, aby były przeprowadzane zgodnie z metodyką. Nie należy zwłaszcza przekraczać czasu ekspozycji ciała na słońce. Przy wykluczeniu przeciwwskazań zdrowotnych do kąpieli słonecznych oraz przy zachowaniu zasad metodycznych zabiegu, są one całkowicie bezpieczne i działają prozdrowotnie.
Zobacz również: Nadwrażliwość na promienie słoneczne.
Jak działają kąpiele słoneczne?
Udowodnionym medycznie korzystnym efektem kąpieli słonecznych jest umożliwienie wewnątrzustrojowej syntezy witaminy D3. Spektrum działania witaminy D jest niezwykle szerokie. Odgrywa ona kluczową rolę w metabolizmie wapnia, zwiększając wchłanianie jelitowe, stymulując tworzenie i mineralizację tkanki kostnej. Dodatkowo spełnia istotne funkcje regulacyjne, modulując procesy wzrostu komórek w wielu narządach i tkankach. Chroni przed niekontrolowanymi podziałami komórkowymi, ograniczając rozwój nowotworów – w szczególności jelita grubego i sutka.
Pod wpływem promieni słonecznych poprawia się ukrwienie skóry, jej elastyczność i odporność na infekcje. Wzrasta także produkcja endorfin, czyli tzw. hormonów szczęścia, co sprzyja relaksacji, odprężeniu i poprawie samopoczucia. Człowiek staje się pełen energii, gotowy do wyzwań nadchodzących dni. Spada problem bezsenności, drażliwości, wahań nastroju. Obserwuje się nawet złagodzenie dolegliwości mięśniowo-stawowych.
Kąpiele słoneczne – wskazania
Kluczowymi wskazaniami do regularnych kąpieli słonecznych są:
- niska odporność, podatność na różnego rodzaju infekcje;
- łuszczyca;
- krzywica u dzieci;
- osteoporoza u dorosłych;
- czyraczność;
- depresja;
- wahania nastroju;
- niektóre psychozy;
- przewlekłe stany zapalne stawów;
- przewlekłe nieżyty dróg oddechowych;
- zmiany trądzikowe;
- zaburzenia wzrostu kości;
- anemia;
- trudno gojące się rany;
- nawracająca angina;
- alergiczne nieżyty nosa.
Takich wskazań jest jednak znacznie więcej.
Kąpiele słoneczne – przeciwwskazania
Głównymi przeciwwskazaniami do kąpieli słonecznych są:
- obecność licznych znamion barwnikowych;
- niska punktacja w skali według Fitzpatricka;
- czynna gruźlica płuc;
- choroby nowotworowe do 5 lat od momentu wyleczenia, zwłaszcza czerniak;
- tendencja do krwawień z narządów wewnętrznych;
- choroby zakrzepowe układu żylnego;
- nadczynność gruczołów hormonalnych;
- zaawansowana miażdżyca tętnic wieńcowych;
- przyjmowania fotouczulających leków;
- albinizm.
W razie wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej lub z lekarzem prowadzącym, jeśli choroba wymaga terapii specjalistycznej.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
- Styczeń P., Słońce – wróg czy przyjaciel?, Uroda Medycyna.
- Węgłowska J., Milewska A., Pozytywne i negatywne skutki promieniowania słonecznego, Postępy Kosmetologii, 2/2011.
Zostaw komentarz