Odwar

Aktualizacja: 20 maja 2023

Odwar to napój, do którego przyrządzenia wykorzystuje się rozmaite surowce roślinne. Polega na umieszczeniu ich w gorącej wodzie i gotowaniu przez określony, zalecony w recepturze czas. Stanowi jedną z podstawowych form przyrządzania zdrowotnych i leczniczych preparatów w ziołolecznictwie.

Odwar – czym jest?

Aby wykonać odwar należy przygotowane surowce roślinne zalać wrzątkiem, a następnie krótko gotować. Czynność można przedstawić na przykładzie kory dębu. Korę dębu kupimy w niemal każdej aptece i w każdym sklepie ze zdrową żywnością czy ziołami. 2 łyżki kory dębu zalewamy wrzątkiem, a następnie stawiamy na mały / średni palnik kuchenki gazowej i gotujemy przez około 5 minut. Po upływie tego czasu całość odstawiamy na 15 minut do ostygnięcia. Uzyskany odwar z kory dębu można stosować do:

• nasiadówek (np. przy hemoroidach lub stanach zapalnych przydatków);
• płukania jamy ustnej (np. przy aftach);
• przecierania skóry (np. przy stanach zapalnych i pieczeniu).

Zgodnie z definicją zawartą w książkach do ziołolecznictwa, odwarem nazywamy świeżo sporządzone wodne wyciągi z odpowiednio rozdrobnionych suchych surowców roślinnych, otrzymywane przez wytrawianie ich wodą przez 30 minut, w temperaturze powyżej 90 stopni C. Czas gotowania surowców roślinnych może jednak różnić się w zależności od ich rodzaju oraz naszych indywidualnych potrzeb (celu, dla którego przygotowujemy odwar).

Należy pamiętać, że odwar nie sprawdzi się w przypadku wszystkich ziół. To metoda nadająca się do przyrządzania wyłącznie określonych surowców roślinnych, zazwyczaj bardzo bogatych w saponiny i alkaloidy. Najczęściej odwary wykonuje się z:

• kory;
• korzeni;
• bulw;
• nasion;
• kłączy.

Nie należy natomiast gotować roślin, które pod wpływem takiego procesu tracą swoje cenne właściwości, np. jemioła, podbiał czy tatarak. Z tak delikatnych ziół znacznie korzystniej jest przyrządzić choćby macerat.

 Odwar – z czego można przyrządzić

Surowcami roślinnymi najczęściej wykorzystywanymi do przygotowywania odwarów są:

• kora dębu – działa ściągająco, przeciwzapalnie, moczopędnie i antyseptycznie. Może obkurczać naczynia krwionośne, a nawet chronić przed nadmierną utratą elektrolitów. Najczęściej stosowana przy żylakach, hemoroidach, stanach zapalnych jamy ustnej oraz łupieżu;
• kora brzozy – działa napotnie, moczopędnie i odkażająco. Wzmacnia odporność, łagodzi dolegliwości wątroby oraz poprawia trawienie;
• kłącze pięciornika – łagodzi dolegliwości trawienne i wzmacnia ściany naczyń krwionośnych. Przyspiesza przy tym regenerację tkanek oraz zmniejsza intensywność biegunek;
• kora kruszyny – pobudza czynność jelita grubego i przeciwdziała tym samym zaparciom. Ma działanie żółciopędne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze;
• korzeń rzewienia – ma działanie przeczyszczające i zapierające jednocześnie, dlatego sprawdzi się zarówno w leczeniu biegunek, jak i zaparć (co jest niezwykłym działaniem w ziołolecznictwie). Dodatkowo ma właściwości żółciopędne.

Takich surowców jest jednak znacznie więcej, dlatego osoba zajmująca się ziołolecznictwem musi wykazywać się ogromną wiedzą. Wykorzystanie nieodpowiednich ziół do przyrządzenia odwaru może poskutkować całkowitą utratą ich walorów.

Wywar a odwar

Choć oba pojęcia stosowane są zamiennie, odnoszą się do zupełnie różnych form przyrządzania preparatów ziołowych. Odwar polega bowiem na zalaniu surowca roślinnego wrzątkiem i krótkim gotowaniu, natomiast przyrządzając wywar surowiec roślinny zalewa się zimną wodą, stawia na gaz i doprowadza do wrzenia, po czym zmniejsza się delikatnie moc palnika i gotuje całość przez około 15 minut.

Koenzym Q10 (100 mg) bioalgi
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Hasik J., Lutomski J., Ziołolecznictwo w chorobach wewnętrznych. Racjonalny poradnik dla lekarzy i farmaceutów, Wydawnictwo Borgis, Warszawa 2000.
2. Drozd J., Wczoraj i dziś ziołolecznictwa, Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie, 2/2012.
3. Łukomiak K., Wieloaspektowość Antropologii Kulturowej, Wydawnictwo Archaegraph, Łódź 2018.