Krioterapia to inaczej lecznicze zastosowanie zimna i bardzo niskich temperatur. Zabiegi mogą mieć charakter ogólny lub miejscowy. Zawsze wykonywane są po wykluczeniu ewentualnych przeciwwskazań zdrowotnych u pacjenta. Metodę uznaje się za bezpieczną i skuteczną, nie tylko w przypadku urazów oraz kontuzji. Znajduje ona coraz szersze zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny. Wciąż stanowi jednak podstawę fizykoterapii.
Na czym polega krioterapia?
Krioterapia polega na obniżeniu temperatury ciała w taki sposób, aby osiągnąć zamierzone efekty terapeutyczne. Może się to odbywać przy użyciu zimnych okładów, polewań lub par ciekłego azotu. W placówkach medycznych zwykle stosuje się ciekły azot. U wylotu dyszy osiąga on temperaturę do -180 stopni Celsjusza. Działanie zimna na skórę nie powinno przekraczać kilku minut, aby nie doszło do jej uszkodzenia. Skórę omiata się parami wykonując ruchy równomierne i okrężne. Jeśli obejmuje się również staw, pacjent powinien wykonywać czynne ruchy podczas zabiegu. Pacjenci potrzebujący ogólnoustrojowego działania zimna mogą zdecydować się na sesję zabiegów w kriokomorze. Panuje w niej temperatura do -160 stopni Celsjusza, a wszystko odbywa się pod kontrolą specjalisty.
Terapeutyczne efekty bazują na fizjologicznych mechanizmach przywracających homeostazę cieplną. Reakcje organizmu dzieli się na 2 główne fazy:
- I – receptory zimna w skórze stymulują zakończenia nerwowe układu współczulnego w ścianach naczyń krwionośnych, co prowadzi do ich kurczenia się. Miejsce ma spadek krążenia tętniczego, żylnego i chłonnego w obrębie skóry i tkanki podskórnej, a także zahamowanie procesów metabolicznych. Pojawia się czasowe niedokrwienie powierzchniowych tkanek i obwodowego układu nerwowego tej okolicy. Wszystko to prowadzi do zmniejszenia bólu i stanu zapalnego oraz do zwiększenia napięcia mięśniowego i efektywności krążenia w głębokich partiach ciała. Drobne mięśnie powierzchowne drgają (tzw. dreszcze), a kora nadnerczy syntezuje większe ilości amin katecholowych;
- II – pojawia się zjawisko zwane falą Lewisa, czyli odnoszące się do nagłego rozkurczenia naczyń krwionośnych. Znacznie wzrasta przepływ krwi, a więc dotlenienie, ukrwienie i odżywienie okolicznych tkanek. Zwalnia akcja serca i częstotliwość oddychania, spada ciśnienie tętnicze krwi, zmniejsza się napięcie mięśniowe. Miejsce mają więc reakcje przeciwne do tych występujących w fazie pierwszej.
Najintensywniejsze reakcje obserwuje się w obrębie kończyn dolnych i górnych, ponieważ mają one najlepiej rozwiniętą sieć naczyń.
Krioterapia – wskazania
Głównymi wskazaniami do zabiegów z zakresu krioterapii są przede wszystkim:
- oparzenia;
- urazy i kontuzje ortopedyczne, w tym złamania, zwichnięcia i skręcenia, zwłaszcza we wczesnej fazie;
- krwiaki i siniaki;
- nerwobóle nerwów obwodowych;
- choroby reumatyczne, w tym reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa i artropatia łuszczycowa;
- choroba zwyrodnieniowa stawów;
- pooperacyjne przykurcze mięśni;
- niektóre zaburzenia przepływu krwi i limfy.
Krioterapia może być również wstępem do kinezyterapii, czyli indywidualnie dobranych ćwiczeń.
Krioterapia – przeciwwskazania
Najważniejszymi przeciwwskazaniami do krioterapii są:
- znaczne zaburzenia hormonalne, np. zaawansowana i niewyrównana nadczynność tarczycy lub nadczynność kory nadnerczy;
- otwarte rany skóry;
- odmrożenia;
- zmiany popromienne skóry;
- zmiany niedokrwienne i troficzne w miejscu zabiegowym;
- nadmierna wrażliwość pacjenta na zimno, nadwrażliwość skóry;
- mała odległość między kością, a skórą, co ma miejsce np. w obrębie wyrostka łokciowego czy stawu kolanowego;
- skrajne wyniszczenie, znaczne osłabienie;
- zespół Sudecka;
- zaawansowana miażdżyca;
- zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie miedniczek nerkowych.
Decyzję o wykonaniu zabiegów z zakresu zimnolecznictwa podejmuje lekarz lub fizjoterapeuta. Kobiety w ciąży nie powinny poddawać się krioterapii, ponieważ reakcje organizmu na zimno odnoszą się również do tułowia i jamy brzusznej. Nawet, jeśli zimno kierowane jest na inne części ciała.
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
- Robertson V., Ward A., Low J., Reed A., Fizykoterapia. Aspekty kliniczne i biofizyczne, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2009.
Zostaw komentarz