Wilcza jagoda (pełna nazwa: pokrzyk wilcza jagoda, łac. Atropa belladonna) to niezwykle cenna roślina w Polsce znajdująca się pod ochroną. Od tysięcy lat wykorzystywana jest w ziołolecznictwie ze względu na swoje właściwości, głównie wspierające układ pokarmowy. Nigdy nie należy jednak samodzielnie uprawiać, zbierać i wykorzystywać w celach leczniczych tej rośliny, ponieważ jest ona silnie trująca. Wszystko powinno odbywać się pod okiem lekarza, po dobraniu odpowiedniej dawki rośliny.
Spis treści
Wilcza jagoda – skład
Wilcza jagoda wyróżnia się bardzo dużą zawartością silnych halucynogennych alkaloidów tropanowych, do których zaliczamy:
- atropinę;
- hioscyjaminy;
- skopolaminy;
- belladoniny.
Znajdują się głównie w korzeniu sprawiając, że roślina staje się dla nieświadomej osoby śmiertelnie trująca. Mimo iż owoce wilczej jagody są słodkie (smakiem przypominają wiśnię i borówkę) i wyglądają apetycznie, nie należy ich zbierać, a tym bardziej spożywać. Inne składniki zawarte w wilczej jagodzie to:
- garbniki;
- flawonoidy;
- kwasy organiczne;
- kwercetyna;
- pirydyna.
Alkaloidy stanowią nawet do 0,3% składników.
Wilcza jagoda – właściwości i działanie
Pokrzyk jest stosowany w formie kropli lub granulek przeznaczonych do spożycia. W pierwszym przypadku należy kilkanaście kropli rozpuścić w łyżce wody, a następnie spożyć. Z kolei dawka granulek zawsze dobierana jest indywidualnie przez lekarza, w zależności od schorzenia pacjenta. Wilcza jagoda wspiera układ pokarmowy i łagodzi wszelkie dolegliwości ze strony dróg żółciowych. Dodatkowo pomaga leczyć infekcje górnych dróg oddechowych, przewlekły kaszel i uciążliwą chrypkę. Przy hemoroidach można ją stosować w formie czopków. Wilcza jagoda ma działanie spazmolityczne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, łagodzące. Przyspiesza gojenie się ran. Badania udowodniły, że może łagodzić objawy choroby Parkinsona.
Przede wszystkim wilcza jagoda oddziałuje na układ nerwowy. Silnie uspokaja, łagodzi wewnętrzne napięcia, przeciwdziała bezsenności. Działa hamująco w stosunku do przywspółczulnego układu nerwowego, mimo iż uspokaja, jednocześnie rozszerza źrenice, zmniejsza czynność wydzielniczą wszystkich gruczołów oraz obniża napięcie mięśni gładkich.
Toksyczne działanie wilczej jagody
Przyjęta w nieodpowiednich dawkach lub wykorzystana jak zwykłe zioło wysoce negatywnie oddziałuje na zdrowie człowieka. Pojawiają się objawy zatrucia, takie jak:
- przyspieszony oddech, trudności w oddychaniu;
- nudności i wymioty;
- bóle brzucha;
- halucynacje;
- bóle głowy;
- zawroty głowy;
- omdlenia;
- drgawki;
- światłowstręt;
- gorączka;
- zaczerwienienie skóry;
- zatrzymanie moczu.
Spożycie większych ilości wilczej jagody może nawet doprowadzić do śmierci. Toksyczne działanie alkaloidów polega na tak silnym oddziaływaniu na układ nerwowy, że powoduje ono porażenie mózgowia, międzymózgowia i rdzenia przedłużonego oraz porażanie układu nerwowego obwodowego. Za dawkę śmiertelną dla osoby dorosłej uznaje się 10–20 owoców, natomiast w przypadku dzieci, zaledwie 3-4 owoce.
Wilcza jagoda – ciekawostki
Pokrzyk wilcza jagoda, po zakropleniu wyciągu do oczu, powoduje rozszerzenie źrenic. W czasach renesansu kobiety wykorzystywały to zjawisko aby uzyskać efekt sarnich oczu, co było wówczas uznawane za niezwykle powabny symbol kobiecości. Istnieje również legenda mówiąca o tym, że za czasów Duncana I, szkocka armia pod wodzą Makbeta zwyciężyła najeźdźców duńskich, trując ich podstępnie wilczą jagodą. Roślina objęta jest w Polsce ochroną od 1957 roku.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Waniakowa J., Pokrzyk wilcza jagoda – polskie nazwy gwarowe rośliny magicznej, W kręgu dialektów i folkloru, 2007.
- Matuszkiewicz W., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2006.
- Wasilewska G., Polskie zioła lecznicze i uzdrawiające, Wydawnictwo RM, Warszawa 2017.
Zostaw komentarz