Aktualizacja: 22 września 2022
Drgawki to inaczej skurcze mięśni wywołane patologicznymi wyładowaniami neuronów (komórek układu nerwowego). Mogą pochodzić z kory mózgowej, ośrodków podkorowych lub rdzenia kręgowego. Zwykle są konsekwencją padaczki, choć mogą mieć szereg innych przyczyn, w tym zatrucie organizmu czy hipoglikemia. Diagnostyką i leczeniem drgawek zajmuje się lekarz neurolog.
Drgawki – przyczyny
Najczęstszą przyczyną drgawek jest padaczka, czyli przewlekła choroba układu nerwowego. Do pozostałych możliwych przyczyn zaliczamy ponadto:
- gorączkę powyżej 40 stopni Celsjusza;
- zatrucia i działanie toksyn, np. alkoholu lub środków chemicznych wykorzystywanych w ogrodnictwie;
- zaburzenia metaboliczne, np. hipoglikemia czy znaczne odwodnienie organizmu;
- ostre stany neurologiczne, w tym urazy czaszkowo-mózgowe i krwawienia śródczaszkowe;
- niedotlenienie ośrodkowego układu nerwowego;
- guzy mózgu;
- nowotwory mózgu;
- zespół odstawienia alkoholu lub narkotyków;
- rzucawka u kobiet ciężarnych.
U małych dzieci najczęstszą przyczyną drgawek jest wysoka gorączka, np. w przebiegu infekcji wirusowych. Wyróżnia się również kilka czynników ryzyka, które mogą stanowić bodziec wywołujący napad drgawek:
- spożycie nadmiernej ilości alkoholu;
- nagły i silny hałas;
- brak snu;
- ostre błyski świetlne.
Czynniki te wywołują jednak drgawki w organizmie, w którym toczy się jakaś choroba. U zdrowej osoby pozostają obojętne.
Drgawki – objawy
Obraz kliniczny drgawek zależy od przyczyny, która je spowodowała. Przykładowo, w przebiegu padaczki typowy jest tzw. napad toniczno-kloniczny, na który składają się następujące fazy:
- faza I – duże napięcie mięśniowe, prężenie ciała z wyprostowanymi kończynami i nienaturalnym przeprostem szyi. Może temu towarzyszyć sinica i bezdech, przygryzanie języka bądź odwracanie gałek ocznych. Faza trwa kilka lub kilkanaście sekund;
- faza II – pojawiają się drgawki uogólnione, z mocnymi i nieuporządkowanymi skurczami mięśni. Może temu towarzyszyć sinica, przygryzanie języka lub ślinotok. Faza trwa nawet do kilkunastu minut.
Utrata świadomości stanowi powszechne zjawisko w przypadku napadu drgawek i jest powodem niepamięci wstecznej u poszkodowanych. Po ustąpieniu drgawek osoba poszkodowana jest splątana, często nie wie co się dzieje wokół niej. Z kolei typowymi objawami dla drgawki pojawiającej się wskutek wysokiej gorączki są:
- zaburzenia rytmu oddychania;
- przyspieszenie oddechu;
- ślinotok;
- omdlenie;
- bladość powłok skórnych lub przeciwnie, ich zasinienie;
- niekontrolowane ruchy kończynami.
Pojawienie się drgawek zawsze wymaga diagnostyki i konsultacji lekarskiej.
Diagnostyka drgawek
W sytuacjach pojawiania się drgawek pierwszym krokiem jest wykonanie badań krwi i moczu, a także badań obrazowych mózgu. Największe znaczenie ma rezonans magnetyczny oraz tomografia komputerowa. Na podstawie wyników badań neurolog może postawić diagnozę lub skierować pacjenta na dalsze badania.
Drgawki – leczenie
W przypadku drgawek zawsze stosuje się leczenie przyczynowe. Jeśli są one wywołane padaczką, wdraża się odpowiednią farmakoterapię. Z kolei gdy wynikają z gorączki, należy ustabilizować stan zdrowia pacjenta, zbić gorączkę (jeśli oscyluje wokół 40 stopni Celsjusza) oraz pilnować odpowiedniego nawodnienia organizmu. Guzy mózgu mogą wymagać wycięcia, natomiast nowotwory chemioterapii i radioterapii. Leczenie zawsze dobierane jest indywidualnie do stanu zdrowia pacjenta.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Skrzos K., Pierwsza pomoc w przypadku napadu drgawek, Promotor, 3/2018.
- Kozubski W., Liberski P., Moryś J., Neurologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.
Zostaw komentarz