Aktualizacja: 24 sierpnia 2022
Kłębuszkowe zapalenie nerek to grupa chorób obejmujących zajęcie patologicznym procesem zapalnym wyłącznie lub głównie kłębuszków nerkowych. Zmiany dotyczące pozostałych struktur nerek mają charakter wtórny, są następstwem zaburzeń spowodowanych nieprawidłową czynnością kłębuszków, najczęściej białkomoczu. Wyróżniamy pierwotną i wtórną postać kłębuszkowego zapalenia nerek. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się lekarz nefrolog.
Spis treści
Kłębuszkowe zapalenie nerek – przyczyny i rodzaje
Wyróżnia się pierwotną i wtórną postać choroby, w zależności od przyczyn które ją spowodowały. Pierwotne kłębuszkowe zapalenie nerek może wynikać z przebytych infekcji, jednak najczęściej ma podłoże idiopatyczne. Z kolei postać wtórna kłębuszkowego zapalenia nerek jest następstwem toczącego się innego procesu chorobowego, zwykle o charakterze wielonarządowym bądź wieloukładowym. W praktyce klinicznej często obserwuje się pacjentów z przewlekłą postacią choroby. W wielu przypadkach po latach nie stwierdza się aktywności procesu zapalnego w kłębuszkach nerkowych, a dalszy postęp przewlekłej choroby nerek jest wynikiem dokonanego uszkodzenia znacznej liczby kłębuszków oraz postępującego wtórnego włóknienia tkanki śródmiąższowej z zanikiem cewek nerkowych.
Dokładna etiologia omawianej choroby nie została do końca poznana. Uważa się, że zniszczenie i upośledzenie funkcji kłębuszków nerkowych wiąże się z reakcjami obronnymi organizmu, a więc z procesami z autoagresji. Powodują one uszkodzenie błony filtrującej w nerkach, co powoduje przechodzenie erytrocytów i leukocytów do moczu. Wskutek utrudnień w usuwaniu zbędnych produktów przemiany materii może dojść do zatrucia organizmu.
Do chorób związanych z najczęstszym występowaniem wtórnego kłębuszkowego zapalenia nerek zaliczamy nowotwory, choroby autoimmunologiczne, choroby wątroby, a nawet zakażenia gardła wywołane paciorkowcami.
Zobacz również: Odmiedniczkowe zapalenie nerek.
Kłębuszkowe zapalenie nerek – objawy
Objawy kłębuszkowego zapalenia nerek zależą od charakteru choroby. Wyróżniamy:
- zespół nerczycowy;
- zespół nefrytyczny;
- krwinkomocz bezobjawowy z białkomoczem lub bez białkomoczu;
- ostre kłębuszkowe zapalenie nerek;
- przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek;
- gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek.
Poza postacią ostrą i gwałtownie postępującą, kłębuszkowe zapalenie nerek może nie dawać żadnych objawów klinicznych. Choroba diagnozowana jest wówczas przypadkowo, podczas rutynowych badań moczu i badań krwi. Objawem niepokojącym jest pienienie się moczu podczas jego oddawania, a także jego nieprawidłowe zabarwienie, zwykle mętne, lekko różowawe lub brunatne.
Typowym objawem kłębuszkowego zapalenia nerek, ale również niemal wszystkich innych chorób nerek, jest ból w okolicach tych narządów. Może pojawiać się problem z oddawaniem moczu. W ciężkich postaciach choroby obserwuje się objawy takie jak:
- silne bóle głowy wraz z zawrotami głowy;
- obrzęki, zwłaszcza w obrębie twarzy i w okolicach stawów skokowo-goleniowych;
- krwiomocz;
- znaczne podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi;
- nudności;
- zaburzenia widzenia;
- zmniejszenie objętości oddawanego moczu.
Aby móc zdiagnozować kłębuszkowe zapalenie nerek, konieczne jest wykonanie badań krwi i badań moczu (zwłaszcza białko, erytrocyty, kreatynina, mocznik, glukoza, potas i sód). Zawsze wykonuje się także USG potwierdzające wstępną diagnostykę. Najskuteczniejszą metodą diagnostyczną jest jednak biopsja nerki celem pobrania próbki materiału biologicznego do badania.
Kłębuszkowe zapalenie nerek – leczenie
Przyczyny pierwotnych postaci choroby pozostają nieznane, dlatego obecnie stosowane leczenie kłębuszkowego zapalenia nerek polega przede wszystkim na:
- hamowaniu reakcji immunologicznych (leczenie immunosupresyjne);
- hamowaniu postępu choroby nerek i zwalczaniu czynników ryzyka przyśpieszających ten postęp.
Z kolei w przypadku wtórnego kłębuszkowego zapalenia nerek leczenie obejmuje terapię choroby podstawowej (może doprowadzić do całkowitego ustąpienia nefropatii), a także hamowanie postępu przewlekłej choroby nerek. Przede wszystkim stosuje się farmakoterapię, wyrównywanie gospodarki wodno-elektrolitowej oraz wdraża odpowiednią dietę. Konieczne jest stałe obniżanie ciśnienia tętniczego, unikanie soli, nieprzemęczanie się, wysypianie się oraz wzmacnianie osłabionej odporności. W trakcie leczenia pacjent powinien stale pozostawać w konsultacji z lekarzem i regularnie wykonywać badania krwi i badania moczu. W zależności od przebiegu choroby, leczenie może trwać nawet kilka miesięcy. Rokowania przy odpowiedniej terapii są korzystne.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Tłoczony na zimno olej z czarnuszki egipskiej dzięki swoim właściwościom może pomóc w zwalczaniu wszelkiego rodzaju zmian skórnych. Chroni komórki organizmu przed wolnymi rodnikami co powoduje, że skóra wygląda młodziej ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Oko A., Gwałtowne postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek – problemy postępowania terapeutycznego, Forum Nefrologiczne, 4/2009.
- Banaszak B., Morawiec-Knysak A., Adamczyk P., Szczepańska M., Gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek u młodzieży – etiologia i leczenie na podstawie opisu przypadków, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 2/2017.
Zostaw komentarz