Aktualizacja: 8 maja 2022
Ropień śledziony to bardzo rzadka, lecz potencjalnie niebezpieczna dolegliwość, objawiająca się głównie gorączką, bólami brzucha i bólami klatki piersiowej. Zazwyczaj wynika z infekcji bakteryjnej. Diagnostyką i leczeniem schorzeń śledziony zajmuje się najczęściej lekarz hematolog.
Spis treści
Ropień śledziony – przyczyny
Bezpośrednią przyczyną rozwoju ropnia śledziony jest zazwyczaj zakażenie bakteryjne szerzące się wraz z krwią z odległego ogniska ropnego. Takim źródłem może być choćby zapalenie wsierdzia lub zapalenie wokół cewnika wprowadzonego do dużej żyły. Septyczny materiał zatorowy przyczynia się do tzw. zawału śledziony, który z czasem przekształca się w ropień. W literaturze spotkać można ropnie śledziony wywołane gronkowcem złocistym metycylinoopornym, jest to jednak zjawisko rzadko spotykane w praktyce lekarskiej.
Objawy ropnia śledziony
Głównymi objawami ropnia śledziony są gorączka oraz bóle brzucha i klatki piersiowej związane z zapaleniem otrzewnej. Opisuje się również objawy ogólnoustrojowe, takie jak:
- utrata apetytu;
- nagły spadek masy ciała bez konkretnej przyczyny;
- gorączka powyżej 38 stopni Celsjusza;
- dreszcze;
- duszności;
- tachykardia;
- spadek ciśnienia krwi tętniczej;
- nadpotliwość;
- bladość powłok skórnych;
- nudności i wymioty.
W zależności od nasilenia objawów oraz od momentu, w którym rozpoznanie zostało postawione, może dojść do wielonarządowej dysfunkcji, zwłaszcza wątroby, nerek, układu oddechowego i układu krążenia.
Diagnostyka
Ropnie śledziony stanowią trudny przypadek diagnostyczny i terapeutyczny, przy czym im późniejsze wdrożenie leczenia tym gorsze rokowania dla pacjenta. Podstawą są metody nowoczesnego obrazowania, zwłaszcza tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny. Przy podejrzeniu ropni wewnątrzbrzusznych należy również wykonać badania laboratoryjne. Najważniejsze jest oznaczenie liczby krwinek białych (leukocyty), ponieważ przy ropniu śledziony typowym zjawiskiem jest wzrost poziomu leukocytów, zwykle ponad 12 000/mm3. Należy określić stężenie białka C-reaktywnego i prokalcytoniny oraz aktywność dehydrogenazy mleczanowej. Istotne jest także badanie w kierunku hiperglikemii, hipocholesterolemii i małopłytkowości.
Ropień śledziony – leczenie
Podstawą leczenia ropni śledziony jest odpowiednio dobrana antybiotykoterapia, ponieważ główną przyczyną jest rozsiana infekcja bakteryjna. Preferuje się terapię oszczędzającą śledzionę, dlatego wraz z farmakoterapią zaleca się drenaż i aspirację ropnej treści w śledzionie. Znacznie rzadziej lekarze podejmują decyzję o wykonaniu splenektomii, czyli chirurgicznym usunięciu śledziony. Jest ona konieczna jednak przy zaawansowanych ropniach, dających poważne objawy kliniczne i niemożliwych do leczenia zachowawczo.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Będzichowska A., Wawrzyniak A., Bil M., Grzelak K., Kalicki B., Ropień śledziony u dziecka jako przyczyna gorączki o niejasnej przyczynie, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 4/2019.
- Ćwik G., Solecki M., Pedowski T., Wyroślak-Najs J., Krupski W., Wallner G., Ropnie wewnątrzbrzuszne – współczesna diagnostyka i terapia, 5/2010.
Zostaw komentarz