Oliguria

Aktualizacja: 7 lipca 2022

Oliguria to inaczej skąpomocz. Odnosi się do sytuacji, gdy objętość wydalanego moczu wynosi mniej niż 500 ml (według niektórych źródeł mniej niż 400 ml) na dobę. Przyczyny tego stanu zwykle leżą w problemach z układem moczowym, choć nie zawsze. Nieleczona oliguria w skrajnych przypadkach może przejść w anurię, czyli całkowity bezmocz. Jest stanem zagrażającym zdrowiu i życiu.

Oliguria – przyczyny

Do najczęściej występujących przyczyn oligurii zaliczamy:

• ostrą niewydolność nerek (przednerkową, nerkową bądź też zanerkową);
• przewlekłe choroby miąższu nerkowego w fazie schyłkowej.

Przyczyny można podzielić w zależności od tego, czy oliguria jest przednerkowa, nerkowa czy zanerkowa. W pierwszym przypadku możliwymi przyczynami są:

• wstrząs kardiogenny lub wstrząs septyczny;
• długotrwała gorączka, wymioty lub biegunka;
• oparzenia większych powierzchni ciała;
• niewydolność mięśnia sercowego.

Oliguria nerkowa spowodowana jest zwykle:

• ostrą lub przewlekłą niewydolnością nerek;
• wodonerczem;
• sarkoidozą;
• nadciśnieniem tętniczym;
• przyjmowaniem niektórych leków, np. NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) czy środków kontrastowych;
• mocznicą;
• kłębuszkowym zapaleniem nerek lub odmiedniczkowym zapaleniem nerek.

Z kolei w przypadku oligurii zanerkowej sytuacja wygląda nieco inaczej. Wynika ona bowiem zwykle z:

• pęcherza neurogennego;
• kamicy nerkowej;
• raka prostaty, przerostu prostaty;
• zrostów pooperacyjnych;
• chorób pasożytniczych.

Leczeniem i diagnozowaniem oligurii zajmuje się lekarz urolog.

Oliguria – objawy

Głównym objawem oligurii, umożliwiającym rozpoznanie tego stanu, jest zmniejszona ilość dzienna oddawanego moczu. Dodatkowo podczas mikcji mogą pojawić się inne objawy, takie jak uczucie palenia w cewce moczowej, wrażenie niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego czy oddawanie moczu niepełnym, przerywanym strumieniem. Nieco rzadziej obserwujemy:

• nudności;
• wymioty;
• osłabienie organizmu;
• przewlekłe zmęczenie;
• utratę apetytu;
• krwiomocz;
• bóle brzucha.

Objawy te zwykle nie wiążą się jednak z samą oligurią, lecz z chorobą podstawową, która ją spowodowała. Na podstawie występujących objawów można wstępnie ustalić co jest przyczyną oligurii. Przykładowo, jeśli jednocześnie z nią pojawiają się opuchlizny wokół kostek i nadgarstków, sińce czy obrzęki pod oczami można podejrzewać oligurię nerkową. Z kolei przy kamicy nerkowej obserwuje się dodatkowo gorączkę oraz silne parcie na pęcherz moczowy.

Oliguria – leczenie

Oligurię na ogół leczy się przyczynowo, ponieważ tylko to zapewni oczekiwane efekty i powrót do zdrowia. Jeśli przyczyna tego stanu jest stosunkowo niegroźna (np. biegunka, odwodnienie organizmu czy wymioty) wystarczy podawać choremu odpowiednią ilość wody i płynów oraz uzupełniać na bieżąco straty elektrolitowe. Jeśli jednak przyczyny są poważniejsze, konieczna jest wizyta u urologa. Zwykle zleca on na samym początku badanie moczu oraz badanie krwi, co może wskazać na potencjalne choroby podstawowe. Dodatkowo wykonuje się USG brzucha. Leczenie musi opierać się bowiem na leczeniu zdiagnozowanej choroby.

Nieleczona oliguria ma poważne konsekwencje zdrowotne. Może prowadzić do drastycznych zmian w gospodarce wodno-elektrolitowej organizmu, co skutkuje nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi czy uszkodzeniem serca lub naczyń krwionośnych. Rokowania pacjenta zależą od przyczyny oligurii. Przy zwykłym odwodnieniu są bardzo korzystne.

Omega 3 – czysty roślinny olej z Pachnotki zwyczajnej
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
2. Cordes-Behringer E., Oliguria: Perioperative management, 1/2006.