Aktualizacja: 13 czerwca 2022
Nawłoć kanadyjska (łac. Solidago canadensis) to popularna roślina wieloletnia należąca do rodziny astrowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej, zaś do Europejskich i Polskich ogrodów wprowadzono ją jako roślinę ozdobną i miododajną, ponieważ jest niezwykle lubiana przez pszczoły. Zarówno pędy, jak i kwiatostany znajdują szerokie zastosowanie we florystyce. Ponadto od wieków ceni się właściwości lecznicze tej rośliny, przede wszystkim w odniesieniu do układu moczowego.
Spis treści
Nawłoć kanadyjska – charakterystyka
Nawłoć kanadyjska może wzrastać do 1,5 metra wysokości, a w jej centrum znajduje się długa, cienka i pusta w środku łodyga. Białe lub żółte kwiaty skupiają się w koszyczkach i to właśnie one są dużym walorem estetycznym rośliny. Nawłoć preferuje stanowiska polne i pastwiska, przydrożne rowy oraz tereny przekształcone przez człowieka. Może rosnąć w pobliżu terenów zabudowanych, na obrzeżach lasów i w zbiorowiskach bylin na brzegach rzek. W rzeczywistości jej obecność można zauważyć niemal wszędzie.
Roślina uznawana jest za wyjątkowo szkodliwy chwast, ponieważ tworzy ubogie gatunkowo i bardzo trwałe zbiorowisko roślinne. Wszystko to wynika z dominacji nawłoci kanadyjskiej, która rozrastając się osiąga dużą gęstość pędów. Dodatkowo jej pędy bardzo rzadko są zjadane przez ślimaki czy gryzonie. Nawłoć nie potrzebuje wiele do wzrostu – sama wywalczy sobie miejsce, skutecznie konkurując z innymi roślinami o światło.
Zobacz również: Nawłoć pospolita – właściwości i zastosowanie.
Nawłoć kanadyjska – co zawiera?
W składzie nawłoci kanadyjskiej wyróżnia się między innymi:
- flawonoidy;
- garbniki;
- kwercetynę;
- rutynozyd kwercetyny;
- kemperol;
- terpeny;
- olejki eteryczne;
- sole mineralne.
Niemal wszystkie te składniki wykazują działanie przeciwutleniające, ale nie tylko.
Właściwości zdrowotne nawłoci kanadyjskiej
Obecnie nawłoć kanadyjska uznawana jest często za chwast i usuwana z prywatnych posesji. Niektórzy wciąż uprawiają ją w celach dekoracyjnych, jednak roślina ma tendencję do szybkiego rozprzestrzeniania się, co może utrudniać pielęgnację pozostałych roślin. W celach leczniczych uprawia się ją znacznie rzadziej. Setki lat temu z jej korzeni i ziela sporządzano wyciągi o działaniu pobudzającym oraz wzmacniającym, także w aspekcie seksualnym. Nawłoć była uznawana za afrodyzjak. Indianie Alabama parzyli herbatę z nawłoci przy przeziębieniach, zaś ostudzoną stosowano zewnętrzne w celu leczenia obolałych miejsc, np. po urazach czy kontuzjach.
Współcześnie bywa stosowana w ziołolecznictwie jako roślina działająca moczopędnie i oczyszczająco w stosunku do dróg moczowych. Zawiera w składzie wiele antyoksydantów (w tym garbników i flawonoidów) oraz soli mineralnych, przez co może wzmacniać odporność. Udowodniono, że wyciągi i napary z nawłoci kanadyjskiej działają antybakteryjnie, przeciwzapalnie oraz przeciwgrzybiczo. Herbata, nalewka lub syrop z nawłoci pomagają przy dolegliwościach takich jak:
- zapalenie pęcherza moczowego;
- kamica nerkowa;
- choroby oskrzeli;
- grypa, kaszel, przeziębienie;
- problemy skórne, zwłaszcza trądzik.
Nawłoć kanadyjska reguluje trawienie oraz normuje ciśnienie tętnicze krwi. Może być stosowana do przygotowywania płukanek do ust i gardła, zaś stosowana zewnętrznie przyspiesza gojenie się ran.
Nawłoć kanadyjska – przeciwwskazania
Stosowanie ziół w celach leczniczych powinno przebiegać pod okiem specjalisty lub odbywać się po zdobyciu szczegółowej wiedzy na temat ich działania. Choć istnieją zioła bezpieczne (np. szałwia, rumianek), wiele pozostałych wchodzi w interakcję z lekami, może doprowadzić do poronienia, zaburza rozwój u dzieci lub nasila objawy wielu chorób przewlekłych.
W przypadku nawłoci kanadyjskiej nie powinny jej stosować kobiety w ciąży oraz dzieci do 12. roku życia. Do przeciwwskazań zaliczamy również ostrą niewydolność serca i ostrą niewydolność nerek. Podczas przyjmowania preparatów z nawłocią lub picia naparów należy jednocześnie pić dużą ilość wody, aby dodatkowo usprawnić czynność układu moczowego.
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Różański H., Bobak Ł., Trziszka T., Znaczenie nawłoci w fitoterapii, Herbalism, 1/2016.
- Bielecka A., Charakterystyka wybranych właściwości gleb zasiedlanych przez nawłoć kanadyjską, Chemistry Environment Biotechnology, 20/2017.
- Hasik J., Lutomski J., Ziołolecznictwo w chorobach wewnętrznych. Racjonalny poradnik dla lekarzy i farmaceutów, Wydawnictwo Borgis, Warszawa 2000.
Zostaw komentarz