Aktualizacja: 22 lutego 2022
Lęk wysokości to jedna z najczęściej występujących specyficznych fobii, zwana również akrofobią. Szacuje się, że może dotyczyć nawet do 20% populacji. Mówiąc w uproszczeniu, objawia się jako lęk przed znajdowaniem się na dużych wysokościach.
Spis treści
Co to jest akrofobia?
Akrofobia to strach przed przebywaniem na wysokościach oraz bardzo silny lęk przed spadnięciem – nawet, jeśli upadek z dużej wysokości nie jest możliwy przez obecność barierek czy zabezpieczeń. Osoba dotknięta tą fobią zazwyczaj boi się:
- wspinać po górach, szczególnie tych bardzo wysokich i stromych;
- jeździć kolejką górską;
- wspinać po wysokiej drabinie;
- przebywać na mostach czy krawędziach klifów.
Sporadycznie osoby z lękiem wysokości mogą odczuwać nawet zawroty głowy podczas korzystania z windy czy patrzenia przez okno bloku na wyższym piętrze. O rozrywkach typu skoki ze spadochronem czy skoki na bungee zwykle nie ma mowy.
Z czego wynika lęk wysokości?
Mimo licznych badań i eksperymentów nie ustalono dokładnych przyczyn występowania lęku wysokości. Niektórzy naukowcy wskazują, że to fizjologiczna reakcja organizmu wiążąca się z wrodzonym instynktem samozachowawczym. Wyjaśniają, że człowiek w toku ewolucji wykształcił mechanizmy, które zmuszają organizm do strachu przed upadkiem z wysokości. Inna grupa psychologów i badaczy twierdzi, że do powstania lęku wysokości przyczyniają się traumatyczne przeżycia z dzieciństwa, takie jak upadki z huśtawek czy wypadnięcie z wózka.
Objawy lęku wysokości
Osoba cierpiąca na lęk wysokości przede wszystkim odczuwa psychiczny strach i obawę przed dużymi wysokościami. Czuje się niepewnie i najchętniej znalazłaby się niżej. Nie jest to jednak jedyny objaw akrofobii. Dodatkowo zauważa się:
- zawroty głowy;
- przyspieszenie akcji serca;
- nadmierną potliwość;
- drżenie mięśni;
- mdłości.
W skrajnych przypadkach osoba z akrofobią odczuwa wymienione wyżej objawy jeszcze zanim znajdzie się na dużych wysokościach – wówczas już sama myśl o tym przyczynia się do wystąpienia silnego strachu.
Jak pokonać lęk wysokości?
Często zdarza się, że lęk wysokości dotyczy dzieci i mija wraz z upływem lat. Człowiek dojrzewa, a wraz z tym następuje zniknięcie wielu fobii dzieciństwa. Lęk wysokości jest bardzo specyficzną fobią, ponieważ dotyczy sporego odsetka już dorosłych osób. Jeśli akrofobia jest bardzo uciążliwa, jedynym skutecznym sposobem może być wizyta u psychoterapeuty.
Często jednym z najlepszych sposobów radzenia sobie z własnym strachem jest konfrontacja z nim. Oznacza to tyle, że metodą drobnych kroczków warto przyzwyczajać się do dużych wysokości poprzez obcowanie z nimi. Na samym początku można wychodzić na balkon na kilka minut, następnie na taras lub wybrać się na wycieczkę w góry. Inna metoda zaleca wchodzenie na drabinę – z każdym dniem szczebel wyżej, niż byliśmy w stanie wyjść poprzedniego dnia. Jednocześnie, czując zbliżający się napad paniki należy skupić się na oddechu. Dobrym rozwiązaniem będzie wcześniejsza nauka prawidłowego oddychania torem dolnożebrowym. Wiele osób dobrze reaguje na obecność drugiej osoby, która posłuży psychicznym i fizycznym wsparciem podczas przebywania wysoko.
Należy pamiętać, że zwalczanie zarówno lęku wysokości, jak i większości innych fobii, wymaga czasu. Nie należy rezygnować z prób czy zrażać się do metod terapeutycznych, gdy szybko nie osiągniemy oczekiwanych rezultatów. W wielu przypadkach można skutecznie zmniejszyć omawiany lęk, konieczna jest do tego jednak duża dawka motywacji i samozaparcia.
Acerola od bioalgi to w pełni naturalny (organiczny) i bez żadnych dodatków produkt. Wytwarzany jest z owoców wiśni Acerola, na ściśle kontrolowanej, ekologicznej uprawie, z zachowaniem najwyższych standardów jakościowych.
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Adamczyk K., Adamczyk D., Wójcik R., Fałkowska U., Soroka E., Rzadkie fobie specyficzne – rodzaje i leczenie, Varia Medica, 5/2018.
- Bemis J., Barrada A., Pokonać lęki i fobie, Wydawnictwo GWP, Gdańsk 2012.
- Rolls G., Najciekawsze przypadki w psychologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011.
- Schulz D., Schulz S., Historia współczesnej psychologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2007.
Zostaw komentarz