Maruna bezwonna (zwana również maruną nadmorską) to jednoroczna, dwuletnia lub wieloletnia roślina zaliczana do chwastów. Gatunek ten silnie się rozprzestrzenia.
Charakterystyka botaniczna
Maruna bezwonna posiada okrągłe i jędrne liście oraz kwiaty przypominające rumianek. Nie posiadają one zazwyczaj żadnego zapachu bądź jest on niemal niewyczuwalny. Roślina może dorastać do 60 cm wysokości. Zdolność do znacznego rozprzestrzeniania się rośliny wiąże się z faktem, że może ona posiadać wiele nasion – nawet kilkadziesiąt tysięcy. Nasiona te mogą być przenoszone przez wiatr. Ich obecność wykazano nawet w odchodach niektórych zwierząt. Nasiona zachowują zdolność do kiełkowania nawet przez 10 lat. Maruna bezwonna nie wymaga specjalnych parametrów do wzrostu, choć najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i glebach próchniczych, wilgotnych oraz gliniastych.
Maruna bezwonna jako chwast
Omawiana roślina uznawana jest za chwast, ponieważ najczęściej wzrasta na polach uprawnych pomiędzy rzepakiem, zbożem, burakami, ziemniakami czy kukurydzą. Dzieje się tak, ponieważ takie gleby znajdują się najczęściej w miejscach nasłonecznionych, przy czym są one bogate w składniki mineralne.
Uznaje się ją jako chwast z tego względu, że rosnąc między roślinami uprawnymi znacznie zmniejsza ilość i jakość plonów. Jednocześnie ciężko całkowicie pozbyć się maruny ze stanowisk uprawnych, ponieważ jej nasiona są bardzo lekkie i szybko się rozprzestrzeniają na większe odległości. Sprawia to, że nowe sadzonki stosunkowo szybko pojawiają się w bliższych lub dalszych miejscach od rośliny macierzystej. Sugeruje się, że straty w wyniku obecności maruny bezwonnej w miejscach upraw mogą sięgać nawet do 30%.
Roślina nie jest pod ochroną. Wielu rolników decyduje się na jej chemiczne usunięcie.
Podsumowanie
Maruna bezwonna jest rośliną często myloną z rumiankiem pospolitym. W przeciwieństwie do niego nie znajduje jednak szerokiego zastosowania w lecznictwie i kosmetologii. Marunę bezwonną uznaje się za chwast, który znacznie obniża jakość i ilość plonów w rolnictwie.
Bibliografia
- Klaaßen H., Freitag J., Profesjonalny atlas chwastów, Wydawnictwo BASF, Limburgerhof 2004.
- Wąsowicz P., Kolonizacja Surtsey – młodej, wulkanicznej wyspy na północnym atlantyku, Problemy Nauk Biologicznych, 2/2015.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Zostaw komentarz